Հոդվածներ

Բառերդ հաճախ այնպե՜ս են գժվում, Որ քեզ մատնում են անծայր տրտմության, Ու քարանում է քո՛ մեջ՝ քո՛ ներսում Քո երկրորդ կեսը - այնքան հարազատ: Կարծես կանգնած ես հուշարձանի մոտ Ու շուրջդ ...

… Լավ է լռել գեղեցիկ Քան բղավել դատարկ Մի լուսի՜ն էր երգեցիկ Ու մի օ՜ր էր՝ ուրբաթ, Երբ արևը մոլորվե՜ց ու խոր ձորը ընկավ: Լռության մեջ խորհրդավո՜ր Ճչա՛ց մեկ այլ լռություն, ...

Քառյակների մեջ, երբ ի՜նքդ չկաս այդ քառյակները շո՛ւտ են ավարտվում, իսկ ամե՜ն տողը քո մասին գրված նույնիսկ տարվա մեջ չի՛ տեղավորվում: Ամեն մի տո՜ղը գրված քո մասին կրակի նման հոգի՜դ է ...

* * * Աշխա՜րհն էր, Ե՜ս էի և Նա՜ ու Դո՛ւ չկայի՜ր… Հիմա Նա չկա՛ ու Դու մեղադրո՜ւմ ես ինձ որ ինքդ չկայիր: Վաղը Նա կգա՜ – Դու կհեռանաս՝ գուցե գլխիկոր ու Ե՜ս կլինեմ նորի՛ց ...

Օրը մթնե՜լ, սևեր հագե՜լ - չի՛ ցանկանում հեռանալ, Ասես կյա՜նքը ցավից սմքե՜լ պատրաստվում է մահանալ: * Ծաղիկ հագած ծիրանենի՜ն առաջվա պես չի՛ ժպտում- Ասես, իր նուրբ ծաղիկներին սովոր աչքեր չեն ...

Լքված ծնո՜ղը՝ լինի հա՜յր թե մա՜յր Ի՜նչ էլ որ լինի՛, ներո՜ւմ է որդուն, Հո՜ղը, չի՛ ներում որդուն դավաճան՝ Անե՛ծք է դառնում նրա ողջ կյանքում: Մեր Հողը այնքան արյո՜ւն է խմել, Այնքա՜ն է ...

Թե ինչե՞ր տեսա մարդկային հոգում թվաց կլռեմ երկա՜ր ժամանակ, սակայն լուռ սիրո՜ւմ են, իսկ բարձր ատո՛ւմ, լուռ տառապո՜ւմ են – բարձր անիծո՛ւմ, Ես ո՛չ լռում եմ ու ո՛չ էլ գոչում- ...

Կարոտի նման անձև է… Աչքի նման թա՜ց, - Ասես հույզերի մի երկա՜ր անձրև է Անընդհատ թափվում ցած… Եվ հա՜մն է ուրիշ… Եվ հո՜տն ու բույրը, (Հիշո՞ւմ եք, վաղո՜ւց, շա՜տ ...

Արևը ինձնից խլեց ստվերս… Կարծես թե մի Ձեռք պոկեց ինձ հողից, Ցերե՛կ էր, լո՛ւյս էր, Արցո՜ւնք ու Դառը մի Ժպիտ Մենակությունից: Արցունքներս Ինչ-որ կաթիլներ են Չորացած ...

Այգում միայն աղավնիներ են ու…երկամյա թոռնիկս՝ Աննան: Վազում է, փորձում է բռնել կարմիր թևերով ու կարմիր տոտիկներով աղավնուն – չի ստացվում: Ինչու հենց նրան, որովհետև տեսնում է, որ ...

Յուրաքանչյուր մարդ ունի հիշողություն, որտեղ գերիշխողը տխուր պահերն են… Կորստի ցավը… ղողանջող լռությունը… խելագարության հասցնող դատարկությունը… սիրելի մարդու ...

Բջջային հեռախոսի մեջ ցածր, շատ ցածր լսվեց ծանոթ, ականջ շոյող կանացի ձայնը. - Վազում եմ քեզ մոտ, չէ՜, թռչո՜ւմ եմ… Կապն ընդհատվեց, իսկ տղամարդը, որը գիտեր թե ով է զանգողը և որտեղից է ...

* Թե բացական ո՞նց է լինում- Ասե՜մ, երբ քո հողում էլ չես լինում դու ներկա… … Իմ սուրբ հո՜ղը մեկ «սապոգն» է տրորում, Մեկ քոչվոր ցե՜ղ, հա՛մ անգրագետ հա՛մ վայրագ: ...

Ես մահանալ չգիտեի ու շատ լավ հասկանում էի, որ ինձ մոտ չի ստացվի մարդավարի մահանալ, բայց մահացա իմ զինվորների հետ, որոնք դեռ այդ տարիքում գիտեին մահանալ: Նրանք բարձրացան երկինք, ես մնացի ...

* Հերթական անգա՜մ վերընթերցում եմ քեզ, Հերթական անգա՜մ զարմանում, Որ դեռ անցյալից մա՜ս-մաս տրոհվում ես, Բայց դեռ ապրո՜ւմ ես, ապրո՜ւմ ես, Ապրո՜ւմ… * Թե նման ապրելը կյա՜նք ես ...

* * * Երբ սովա՜ծ էի, Երբ հոսա՜նք չկար, Եվ երբ գա՜զ չկար, Երբ ցո՜ւրտը դարձել էր հարազատ- Ես չգիտեի՜ թե ի՞նչ բան է Մակոնալդը Ու երբ մի սևամորթ McDonalds-ից Մի համբուրգեր գողացավ Ես ...

Հետաքրքիր է, թե ե՞րբ է ազգը դուրս գալու ֆեյսբուքյան քաղաքական տարածքից ու գոնե մի քիչ հասունանալու Լրիվ զզվեցրի՛ք. . եթե համաձայն եք + դրեք . եթե 10000 լայք հավաքենք Եվրոպան կճանաչի ...

Ամե՜ն օր մեր մեջ Կյա՜նք է արարվում, Մեր մեջ ամե՜ն օր սպանվո՜ւմ է մահը, Ինչ-որ մի բա՜ն կա մեր մեջ անանուն՝ … Նորին մեծություն Գոյության Պահը… * Ու գումարվո՜ւմ են ...

Ինձ ուղղված բազմաթիվ հարցերին մեկ առ մեկ չպատասխանելու համար ուրոշեցի ընկերներիս պատասխանել ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ: 1. կարծիք ընդդիմախոսների կողմից իրականացվող ՄԻՏԻՆԳՆԵՐԻ մասին - նրանք ընդդիմախոսներ չեն ...

Մե՜նք գլխիկոր ու անխո՛ս Ուրացա՜նք մեր Աստվածներին Հեթանոս: Եվ մեր Ցա՜վը մեզ հետ եկող դեռ դարերի խորքերի՜ց Կարծես բնա՜վ չ՛ի էլ ուզում տարազատվել մեզանից: Մեր պատի՛ժն է, որքա՞ն պետք է դեռ ...

Ֆեյսբուքը մի յուրօրինակ ինքնուսույց է, որը փորձում է սովորեցնել Չհավատալ ամեն մի կարդացած հաղորդագրության: Ցավոք Ֆեյսբուքն անընդհատ «հարստացվում» է նաև որոշ մարդկանց կողմից, ...

Այն մարդիկ, ովքեր Արցախում չե՛ն եղել, ասեմ ավելին, որ նույնիսկ տեղը չգիտեն՝ հյուսիսում է, հարավում է արևելքում թե արևմուտքում է, չեն կարողանում հասկանալ, պատկերացնել թե ինչ ենք կորցրել, չնայած դեռ ...

Արյունո՜վ, արցունքո՜վ Վշտո՜վ ու ցավո՛վ են գրվել երգերս, Գուցե դրանի՞ց է, որ մինչև հիմա Չեն ապաքինվում վերքերս: Միգուցե առանց վերքի Չի՞ կարող ապրել հայը աշխարհում, Որ առանց այդ ...

Սարքել եմ իմ տո՛ւնն ամպերում, Որտեղից երևա Հայաստանս, Որ ամե՜ն առավո՜տ, իրիկո՜ւն, Աչքե՜րս լինեն պահապա՛նը: Որ քնքշությունը երկրիս սեղմե՜մ իմ կրծքին, Թախիծը երկրիս պահեմ իմ սրտո՜ւմ, ...

Մենք տե՜ր չեղանք, Մեզ տե՜ր չեղան, Թե ո՞վ պետք է մեզ Տե՜ր լիներ՝ Չհասկացա՜նք… Անտեսելով մեր ապագա՜ն, Մոռանալով ներկա՜-անցյալ- Չե՛նք հասկանում թե ո՞ւր հասանք՝ Մենք մեռա՞ծ ենք, ...

Բազմիցս կարդացի (տեսա) ՖԲ-ում «գեներալների», որոնք արդարանում են, թե - Փորձեցի մտնել Հրամանատարական Բունկեր, բայց ԻՆՉ-ՈՐ ՄԵԿԻ (Աննա Հակոբյանի) ախրանիկը թույլ Չտվե՛ց: Կամ - ...

Գնացքը հևո՜ւմ է, առա՜ջ է սուրում Ետևո՜ւմ մնացին լույս աչքեր, Կապտազգե՜ստ, Կապտաչյա՜, Կապտավո՜ւն մի կին Ու կրծքի՜ն խաչված զույգ ձեռքեր… Գնացքը արագ տանում է հեռո՜ւ Իսկ ...

Քաղաքական ճաշակ, կա՞ նման բան, ես վստահ չգիտեմ, բայց դա զգացվում է, ու ամեն անգամ ավելի խո՜րը, ավելի «վստա՛հ» քայլերով մտնում է այն մարդկանց ուղեների մեջ, որտեղ առավել չափը ...

Երկնից իջած ամեն ո՜ք՝ Լինի սո՜ւրբ թե՜ սատանա, Բախտի բերմա՜մբ թե ցավո՜ք Մե՛զ է ընտրում - որպես իրեն հանգրվան: * * * Մե՜նք սրտից թո՜ւյլ, Մե՜նք չափից նո՜ւրբ, Մեր Տիրոջը մի՜շտ հնազանդ ...

Ո՞ւր ենք գնում, չի՛ հասկացվում Ո՞ւմ հետ ելանք մենք ճամփի, … մեր կորցրած Սո՜ւրբ տեղերում Նե՛ռն է նստել խնջույքի: Նորի՞ց օտար, օտա՜ր ճամփեք Կարո՜տ թախի՜ծ ու մորմո՜ք, գերի ...