Բոլոր գրառումները

Ես ոչ բանաստեղծությունն եմ ուզել Եվ ոչ աստղը Եվ ոչ էլ ծաղիկը Ես ցավն եմ ուզել Որ բացվում է Բանաստեղծության մեջ Ծաղկի Ու աստղի հետ միասին (Բիժան Ջալալի) ...

Հեռո՜ւ, օտար քաղաքո՜ւմ Եվային հատուկ մի նո՜ւրբ քայլվածքով Մի Կի՜ն էր քայլում: Ադամաձայներ չկայի՜ն՝ լո՜ւռ էր Կա՛մ էլ աղմուկ էր աչքերի կոպերի բացվածքով, Շուրջն ամե՜ն ինչ անհասկանալի ...

Ոչ մայրամո՜ւտ է, ո՛չ էլ այգաբաց, Կքե՜լ է արևը ջերմածին… Ասես թե Լո՜ւյսն է խաչին բարձրացած Մա՜ս-մաս մորթոտվել Ձեռքով երկնքի… Ոչ մայրամո՜ւտ է, ո՛չ էլ այգաբաց… ...

Մե՜նք ենք մեր մտքի ստրուկները Կյանքի օվկիանում անսահմա՜ն, Մեզ հետ կատակում են ալիքները Մեկ էլ քամիներն անգիտակ… * Մեր գտած ա՜փը մեզ չի՛ գոհացնում, Տրվո՜ւմ ենք տարերքին ...

Երբ ե՛տ կգամ, դուռդ բացես, ուսապարկս երբ հանե՜մ, Դու ինձ ասա՛, որ տխրե՜լ ես, Որ… սպասե՜լ ես անհամբեր: Երբ գրկումդ կտաքացնե՜ս կա՛մ օջախի մոտ նստած, Ասա. «Սիրե՜լ եմ խենթի պես ո՜ւ ...

Սովորել եմ առանց քեզ ապրել- Սկզբից դժվա՜ր էր, Հետո՝ առավել, Նույնիսկ եկավ տխո՜ւր մի պահ, Որ թվա՜ց թե Ապրել չկա՛ առանց քեզ: Պա՜հը պահի վրա կուտակվեց Ու մի օ՜ր էլ (չէի ասի թե ...

Թախիծն ինչպես չվո՜ղ թռչուն Շատերի՜ է հանդիպում, Լո՛ւրջ է ծա՜նր-թեթև անում Թե ո՞ւմ մոտ է ապրելու, Ո՞ւմ ներսում է բո՜ւյն հյուսելու, Ո՞ւմ ներսում է քնելո՜ւ, Ո՞ւմ ներսում է մինչ ...

Համեստությունս մի կո՜ղմ կնետեմ, Հպարտությունս ի ցո՛ւյց աշխարհի, Կգրեմ, որ Ձեր պոե՜տն եմ եղել- Գրել ի՛մ դեմքով, սակա՜յն ձեր մասին: Գրել եմ բախտի՜ և ուրախությա՜ն, Թախի՜ծ-տխրության ...

Ինձ օրո՜ր ասա Երկիր մոլորակ, ես քո գործերի՜ց գլուխ չե՛մ հանում, Մեկ պտտվո՜ւմ ես չափից դուրս արա՜գ մե՜կ էլ կրիայի նման դանդաղում: Ամեն օր թաղո՜ւմ եմ օրերս անցած գերեզման փորողի ...

Օրը կգա՜ Կանէանա՜մ Այս սենյակի դատարկում, Չե՛ն փոփոխվի աթո՜ռ, սեղա՜ն Մի հին պատկեր հասարա՜կ ու անդադրում: Պատուհանի նեղլի՜կ ճեղքից Նե՛րս կընկնի մի թիթեռնիկ գույնզգույն- Կդողդողա՜ ...

Առօրյան թողած Աստղերն էի հաշվում, չստացվեց՝ Ո՛չ աստղերը հաշվեցի, ո՛չ քեզ հիշեցի, Ու օ՜րը մեռավ… Երբ վերադարձա Քո հարցին թե «Եկա՞ր» Չպատասխանեցի… Չգիտեի ...

Ա՜մպը ամպի թևը մտե՜լ Խա՜ղ էր անում երկնքում, Արեգակը խաղից մթնե՜լ Խոժոռվո՜ւմ էր, զայրանում… Վերևներում մո՜ւթն էր իշխում Ներքևներում տագնա՜պը, Մեկը ահից «Տե՜ր» էր ...

Դու գիտե՞ս ինչպես կարող ես այրել հրաշք մի բոցով, Որը ստիպում է ցանկանալ այրվե՜լ, Մոխրանա՜լ Ու մոխիր դարձած քամու թևերով թռչել հեռանալ, Մոլորվել անթիվ աստղերի բովո՜ւմ Ու ...

Սի՜րտս մի անցած առավոտ հիշեց՝ Մի քա՜ղցր զգացում անսովոր, Երբ արևի ցո՜լքն աչքերս բացեց Ու …լռությո՜ւն էր խոր: Սի՜րտս մի անցած առավոտ հիշեց՝ Մի կապո՜ւյտ հորիզոն անցյալում, ...

Երկուսո՜վ էինք, Մնացի մենա՜կ, Մենա՜կ մնացիր նաև դո՜ւ, Հեռո՜ւ, հեռավոր երազի նման… պատկերն այս տխուր Թվում էր հետո՜ Բայց արդե՜ն հիմա… Ուսի՜ս չէր գլուխդ՝ Թեթև՜ էր ...

*Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց, «Ես իմ սիրտը քեզ եմ տալիս, Այն չդնես դու մի կողմ…» … Նայեցի դատա՜րկ ձեռքերիս՝Հեռացա դատարկ ձեռքերով…*Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց, ...

Ծառն ասաց, որ կապո՜ւյտ է, Ու երկինքը խոժոռվեց, Անձրև՜ թափեց, Ջրե՜ց ծառին ու ծա՜ռն իսկույն կանաչեց: Ծո՜վն էլ ասաց, որ կապո՜ւյտ է՝ Սահման չունի՜ կապույտն իր, Ու երկինքը ...

Սարսափելի՜ են խելացի կանայք- Նման փոթորկի՝ ո՛չ պակաս, ո՛չ ավել, Ինձ մի՛շտ ձգել են խելացի կանայք՝ Երևի ցանկացել եմ փոթորկվել… Խելացի կնոջ պես «սպասե՜լ» Ո՛չ ոք չգիտի, ...

«ՄԻ՛ ԴԱՏԻՐ, ՈՐ ՉԴԱՏՎԵ՜Ս…» Իսկ ես դատո՛ւմ եմ, պատրա՜ստ եմ դատվել: Չեմ թաքցնում ո՛չ անո՜ւն, ո՛չ ազգանո՜ւն, Ո՛չ հասցե՜, ո՛չ համոզմունք: Չեմ Թաքցնում, որ վստահ եմ չեմ ...

* * * Լա՜վ հիշում եմ մոտ անցյալը՝ Թռչո՜ւմ էի կռունկների ճախրանքով, Պա՜հը եկավ, (ա՜խ այդ պա՜հը), Էլ չե՛ն հուզում կռունկները թևածող: Ո՞վ էր տեսնես - խի՜ղճն ու գութը մոռացա՜ծ Կոտրեց ...

Իմ հարազա՜տ ձայնարկություն՝ Շուրթերիցս հնչո՜ղ «ՎԱ՜Յ» Այնպե՜ս ստացվեց, որ կյանքո՜ւմ Դարձանք իրար քո՜ւյր-եղբայր: Ինձ ո՛չ հո՜ւյս ես, ո՛չ էլ հե՜նք Ա՜յլ մի նավակ ծղոտից, Արդեն ...

Քմծիծաղը Քո՛, տեղի՛ն չէ, գիտե՞ս, Ուրիշի՛ն եմ սիրում, միայն ո՛չ թե քեզ, Ինքդ լա՜վ գիտես, որ քեզ մոռացե՜լ Չեմ կարոտում քե՛զ, քե՛զ մոտ չեմ եկել, Ուղղակի անցնո՜ւմ էի, սրտով անտարբեր- Բա՜ց ...

* * * Հիշո՜ւմ եմ, սիրելի՜ս հիշում եմ Վարսերիդ աչք շոյող փա՜յլը, Դժվա՜ր է, սիրելիս, տխրո՜ւմ եմ Հիշելով մեր ապրած անցյալը: Հիշո՜ւմ եմ աշնան գիշերները Ստվերո՜տ ծառերի շրշյունով, Հիշո՜ւմ եմ ...

Երբ զգո՜ւմ ես, որ իրո՜ք ծերացել ես, Քայլերդ դարձել են կնճիռների դո՜ղ Չե՛ս քայլում արդեն, այլ օրորվո՜ւմ ես Պատուհանի՜ց բազկաթոռ… Երբ դրսում ձմե՜ռ է, աշո՜ւն կամ ամա՜ռ, Բայց ...

* * * Եվ բեմերո՜ւմ լուսավորված, Կուլիսներո՜ւմ մթագնած, Եվ դերերո՜ւմ խաղացված Ե՛վ… չխաղացված: Կարևո՜ր չէ, որ Ե՛ս, կարևո՜ր չէ, որ Քե՜զ, Կարևո՜րը ա՛յն է՝ Իրականում ինչպե՞ս: ...

Ամենացավո՜տը - Քո խենթ ձեռքերից հեռացած Սե՜րն է, Ամենացանկալին՝ Շուրթերդ ետ մղող մատները Նրա, Ամենահեռո՜ւն քո երազներն են, Որ մեկ բացակա են, մեկ ներկա: Ամենակրքո՛տը՝ Մատներն ...

Ա՜խր ո՞վ ենք մենք, որ գլուխ դնենք Ժամանակի հետ… Թեև բանակա՜ն, բայց Անզո՜ր, անկա՜մ, Թո՜ւյլ էակներ ենք Ժամանակի դեմ: Եվ արի՜ ու տե՛ս, որ փո՜րձ ենք անում կնճիռ հարթեցնել՝ ...

Քո «Բարի լո՜ւյսը» Միայն ի՛նձ ասա, Ուրիշին պե՛տք չէ լո՜ւյսը քո բարի, Հարցրո՜ւ. «Առանց քեզ, օրս ո՞նց անցավ» Կպատասխանեմ. - Ծա՜նր էր, ցավալի՜: «Բարի ...

Ինձնից նեղացե՜լ են ամպերը… Օ՜րը փակել են աչքերիս առաջ, Ամպերից վերև երազանքնե՜րս Թափահարում են թևերն անկատար: * … իմ հերթապահության օ՜րն էր Դրախտում, Հոգնա՜ծ ու տանջված ...

Դո՛ւ գրկեցի՜ր ինձ, Ինչ-որ ա՜յլ տեսակ, բայց ինչպես և մի՜շտ, Ասացիր. - Հավատո՜ւմ եմ, - Հստակ էր ձայնդ՝ Մի տեսակ ինտի՜մ… Ասացի՜ր. - Քեզ չե՜մ պատկանում, Ինչպես որ երկինքը ...