Բոլոր գրառումները

«ՄԻ՛ ԴԱՏԻՐ, ՈՐ ՉԴԱՏՎԵ՜Ս…» Իսկ ես դատո՛ւմ եմ, պատրա՜ստ եմ դատվել: Չեմ թաքցնում ո՛չ անո՜ւն, ո՛չ ազգանո՜ւն, Ո՛չ հասցե՜, ո՛չ համոզմունք: Չեմ Թաքցնում, որ վստահ եմ չեմ ...

* * * Լա՜վ հիշում եմ մոտ անցյալը՝ Թռչո՜ւմ էի կռունկների ճախրանքով, Պա՜հը եկավ, (ա՜խ այդ պա՜հը), Էլ չե՛ն հուզում կռունկները թևածող: Ո՞վ էր տեսնես - խի՜ղճն ու գութը մոռացա՜ծ Կոտրեց ...

Իմ հարազա՜տ ձայնարկություն՝ Շուրթերիցս հնչո՜ղ «ՎԱ՜Յ» Այնպե՜ս ստացվեց, որ կյանքո՜ւմ Դարձանք իրար քո՜ւյր-եղբայր: Ինձ ո՛չ հո՜ւյս ես, ո՛չ էլ հե՜նք Ա՜յլ մի նավակ ծղոտից, Արդեն ...

Քմծիծաղը Քո՛, տեղի՛ն չէ, գիտե՞ս, Ուրիշի՛ն եմ սիրում, միայն ո՛չ թե քեզ, Ինքդ լա՜վ գիտես, որ քեզ մոռացե՜լ Չեմ կարոտում քե՛զ, քե՛զ մոտ չեմ եկել, Ուղղակի անցնո՜ւմ էի, սրտով անտարբեր- Բա՜ց ...

* * * Հիշո՜ւմ եմ, սիրելի՜ս հիշում եմ Վարսերիդ աչք շոյող փա՜յլը, Դժվա՜ր է, սիրելիս, տխրո՜ւմ եմ Հիշելով մեր ապրած անցյալը: Հիշո՜ւմ եմ աշնան գիշերները Ստվերո՜տ ծառերի շրշյունով, Հիշո՜ւմ եմ ...

Երբ զգո՜ւմ ես, որ իրո՜ք ծերացել ես, Քայլերդ դարձել են կնճիռների դո՜ղ Չե՛ս քայլում արդեն, այլ օրորվո՜ւմ ես Պատուհանի՜ց բազկաթոռ… Երբ դրսում ձմե՜ռ է, աշո՜ւն կամ ամա՜ռ, Բայց ...

* * * Եվ բեմերո՜ւմ լուսավորված, Կուլիսներո՜ւմ մթագնած, Եվ դերերո՜ւմ խաղացված Ե՛վ… չխաղացված: Կարևո՜ր չէ, որ Ե՛ս, կարևո՜ր չէ, որ Քե՜զ, Կարևո՜րը ա՛յն է՝ Իրականում ինչպե՞ս: ...

Ամենացավո՜տը - Քո խենթ ձեռքերից հեռացած Սե՜րն է, Ամենացանկալին՝ Շուրթերդ ետ մղող մատները Նրա, Ամենահեռո՜ւն քո երազներն են, Որ մեկ բացակա են, մեկ ներկա: Ամենակրքո՛տը՝ Մատներն ...

Ա՜խր ո՞վ ենք մենք, որ գլուխ դնենք Ժամանակի հետ… Թեև բանակա՜ն, բայց Անզո՜ր, անկա՜մ, Թո՜ւյլ էակներ ենք Ժամանակի դեմ: Եվ արի՜ ու տե՛ս, որ փո՜րձ ենք անում կնճիռ հարթեցնել՝ ...

Քո «Բարի լո՜ւյսը» Միայն ի՛նձ ասա, Ուրիշին պե՛տք չէ լո՜ւյսը քո բարի, Հարցրո՜ւ. «Առանց քեզ, օրս ո՞նց անցավ» Կպատասխանեմ. - Ծա՜նր էր, ցավալի՜: «Բարի ...

Ինձնից նեղացե՜լ են ամպերը… Օ՜րը փակել են աչքերիս առաջ, Ամպերից վերև երազանքնե՜րս Թափահարում են թևերն անկատար: * … իմ հերթապահության օ՜րն էր Դրախտում, Հոգնա՜ծ ու տանջված ...

Դո՛ւ գրկեցի՜ր ինձ, Ինչ-որ ա՜յլ տեսակ, բայց ինչպես և մի՜շտ, Ասացիր. - Հավատո՜ւմ եմ, - Հստակ էր ձայնդ՝ Մի տեսակ ինտի՜մ… Ասացի՜ր. - Քեզ չե՜մ պատկանում, Ինչպես որ երկինքը ...

Եվ արքա՜ն է խանդից տանջվում, Եվ խեղկատակն իմաստուն… * * * Պատահեց ա՜յն ինչ պատահեց՝ Խառնվեցին մտքերս, Չհասկացա՜, Սիրո թա՞սը, Թե՞, գինին է ընկերս: Կում արեցի սիրո թասից- ...

Չգիտե՜մ մի՞տքն է բառից երկունքվում, Թե՞ բառն է խաչվում մտքի հետ, Որ ինչ որ մի տեղ հեռվո՜ւմ, Շա՜տ հեռվում, Ծնվում է ռոմանտիկ մի պոետ: Մենախոսությունը սկսվում է այսպես - Հեռվից քեզ ...

Կյանքը դարձել է անհա՜մ, Անալի՜, Ապրելն էլ մի բա՛ն չի՝ Տխո՜ւր, ձանձրալի՜… Ասես կիսապրում ես Ո՛չ թե փրկության համար Մեղավոր դարի - Այլ կոկորդդ մատներով սեղմած Տվյալ այս ...

Դու կարո՛ղ ես խեղդել ճի՛չը կրքից քրտնած ափերում, Երբ սպասումից հանկարծ վի՛շտը Բռնկվո՜ւմ է, հրդեհվո՜ւմ: Դու կարո՛ղ ես այդպես մեռնել աչքերի մեջ մի կնոջ, Որին երկա՜ր ես սպասել Սփոփանքի ...

Մենա՜կ էր պոետը…ու նրա ներսում ո՛չ մեկը չկար, Չէ՜, ո՜չ թե տխուր էր պոետը՝ Այլ Լո՜ւյսն էր պակաս… Մի բառի վրա էր կանգնել, բա՜ռ, որ ներսն էր կրծում, Լույսը՝ լույսի մեջ ...

* * * Ու հարբո՜ւմ են Պոետները, Երբ որ կյա՜նքն է ծերանում, Երբ որ կյանքը մանրանո՜ւմ է` Փշուրների՜ բաժանվում… Ու հարբո՜ւմ են Պոետները- Ծերությանը հավատում, Դե՛մ են տալիս ...

* * * Թե ի՞նչ է իմ մեջ Մեկ-մեկ կծկվո՜ւմ, Ցավո՜ւմ ու կծո՜ւմ, Փնտրո՜ւմ, չե՛մ գտնում: Անհասկանալի մի բան է ստացվում… Դո՞ւ էլ ես արդյոք ինչ-որ բա՜ն փնտրում Հենց ա՜յն ժամանակ, ...

* * * Ինձ վրա ինչո"ւ ծիծաղեց ծովը, Լի՜ճը ծիծաղեր – կդիմանայի՜, Առուն կտրվեր – կզարմանայի՜, Ծորակից ընկնող կաթի՜լը լիներ- Կընդդիմանայի՜… Իսկ ...

Սի՜րտն ընդամենը մի բռունցք արյո՜ւն է, Բայց այնքա՜ն ծանր, Բայց այնքա՜ն խորը, Լայնածավա՜լ Ու տարողունա՛կ, Որ թվո՜ւմ է թե աշխարհը սեղմե՜լ Ու տեղավորել են Ուղի՛ղ կրծքիդ տակ… ...

Ես ծանոթացա մի Գուրուի հետ, Որն իդեալով էր լցրել Ինքն իրեն, Որը սովորե՜լ էր, Զգո՜ւմ էր ու Գիտե՜ր Ամե՜ն, ամե՜ն ինչ, Բայց անընդհատ կրկնո՛ւմ էր, Թե չգիտի՜ դեռ ոչինչ… ...

Ինձ գի՜րկդ վերցրու, Տա՜ր ուր պատահի… Պատահի այնպե՜ս՝ դառնամ անտարբե՜ր- Ծովի այն հեռո՜ւ ալիքի նման, Որն օրորվո՜ւմ է մի թեթև քամուց, Ոչ բորբոքվո՜ւմ է, Ո՛չ էլ դառնանում, ...

Անիմաստ մի բա՜ռ, Կծու մի երկտո՜ղ, Արված մի հեգնա՜նք՝ դա՜ռը կամ թթու, Սա՜ռը մի ծիծաղ կամ Անտարբերությո՜ւն - Ահա թե ինչն է կործանում մարդուն: Սրանք վերքե՜ր են, Որ չե՜ն լավանում ...

Իմ առջև հիմա ծնկել է Այսօրը Երեկվա լալկան անցյալի նման, Նույն փողոցներն են, Ծառե՜րը, Մայթե՜րը, Այսօ՛րն էլ վա՜ղը անցյալ կդառնա: Ասես թե ոչի՜նչ Ոչի՜նչ չի՛ փոխվում, Աչքերս ...

Խոսի'ր, ասա՛ ինձ բառերն այն, որ ալեկոծումներիդ պահին հուշում է միտքդ… Տո՛ւր իմ արյանը մեղմությունը խոսքի, Գտի՛ր սրտիս թաքստոցը բոսոր, ինձ հանդարտեցրո՜ւ, Ինձ փախցրո՜ւ ստվերից ...

* Ինչ-որ մի տեղ մեկը գրեց, թե մահացել է արդեն, Ու կարդացին շա՜տ - շատերը… Մեկը գրեց. «Օղորմի քեզ», Մեկը գրեց. «Հիմա՛ր», Մեկն էլ գրեց «Աշխա՜րհ, ...

Անհնա՛ր չէ, բայց դժվա՜ր է Չգրե՜լը, Չխոսե՜լը, Չըմբռնե՜լը այն մասին, Որ մենա՜կ ես՝ դո՛ւ ես մեկ էլ ճի՜շտն ասած Քո անհնար երազանքը հնարավոր խոստացող, Հեռավո՜ր ու սառնասի՜րտ ...

* * *Հեռանալուցդ հետո են քեզ միշտ որոնում, Ծանո՜թ, Անծանո՜թ դեմքերում…Մինչդեռ դու այլ տեղ՝ քեզ ես որոնում… * * *Ես չգիտե՜մ, Ես չե՜մ հիշում, Խե՞նթ եմ արդյոք ծնվել, Թե՞ հետո եմ ...