Հոդվածներ

    
    

Երբ վաթսունն անց ես արդեն

    

Կապ չունի թե քո թիկունքից

Ինչ կասեն՝

Պարսավե՜ն, թե բամբասե՜ն…

Կարևորը, որ գիտես՝

Ի՜նչ ահռելի փորձ ունես:

    

Երբ վաթսունն անց ես արդեն

    

Կարևոր չէ թե ինչպե՞ս ես հագնվել,

Ձեռքիդ բռնած հովանոցն է

կամ թևիդ տակ ամուր սեղմած պայուսակը

մոդայիկ,

Կարևորը տվյալ պահի եղանակն է՝

Աձրևո՜տ է, արևո՜տ է թե՞ քամի…

    

Երբ վաթսունն անց ես արդեն

    

Կարևոր չի հեռախոսդ «Այֆոն 8» է,

«Հուավեյ» է թե՞ «Սամսունգ»,

Կարևոր է, որ գիշերը քեզ զանգե՜ն-

Ձայնդ լսե՜ն – չխոսեն…

Քունդ փախած վե՛ր կենաս

մի բաժակ սուրճ պատրաստես

ու ըմպելու փոխարեն

համոզվես թե՜

ի՞նչ գիշեր է ռոմանտիկ…

    

Երբ վաթսունն անց ես արդեն

Հրաշալի՜ մի տարիք…