Կալիֆորնիական ԿԱՐՈՏԸ 18+
 -Գնալուցդ առաջ, մի լավ գիրք ասա, որ կարողանամ ընթերցել, ու լցնել պատերս, մի գիրք որը կլռացնի բացակայությունդ ..... -Չկա մի գիրք, որը կկարողանա լցնել դատարկությունը, կա մի ելք, սկսիր վերհիշել քեզ ....Ես գնացի ..... Ճամպրուկներս հավաքեցի, մեկնում էի ԱՄՆ, այդքանել չէի ուզում, սակայն միայն այն միտքը, որ Կալիֆորնիական երկնքում միշտ կապույտ է, ինձ գրավում էր ու ձգում .......Հսկա ու մեծ ճամփորդություն էր սպասում ինձ դեպի Կալիֆորնիա, որոշել էի, որ միայանակ երկար ու երկար ճամփորդելու եմ Կալիֆորնիայով ....ու այդպեսել եղավ ... Հետո վորոշեցի, որ ընդամենը մեկ ճամպրուկ եմ վերցնելու ինձ հետ, որովհետև ատում էի ձեռքի բեռը .....երկարատև ժամերից հետո վերջապես հասա ԱՄՆ, որոշեցի ավտոմեքենա վարձել, դա մի Հին Ֆորդ էր, Ամնում այդ ամսիներին նոյեմբեր էր, և սկսեց իմ ճամփորդությունը ..... Եվ սկսվեց ........սկզբից հսկա մի կիսանապատ, շոգ, կոշտ բույսեր, սառը Ռոմի իսկական եղանակ, հետո սկսեց անձրևել, անտառներ էին, հետո ......ահ ես ամենյնիվել չմեկնեցի Կալիֆորնիա, իմ Կալֆորնիան դու էիր ..... ահա ճամփոդրության սկիզբը, ահա ես հասա, քո նեղլիկ ու չորացած հողերին, լիքը կակտուզներ կային քո ներսի մի քանի անկյուներում, ես ասես մոլորվում էի, ու ահավոր զզվելի էր այդ ամենը, իսկ հետո իմ սիրած անտառները, դրանք խոնվա էին, սակայան ես Կալիֆորնիայի կապույտ երկինքն էի ուզում, այսինքը քո կապույտը ...սակայն դրան հասնելու երկար ու ձիք օրեր էին պետք ....անտառներին հաջորդեցին հսկա լեռները, մի քանի հսկա լեռներից հետո վերջապես երևում էր Լոսը ....չեմ սիրում, քո այդ մասը շատ աղմկոտ է, Լոսից հետո ահ գրողը քիչ էլ ու արդեն երևում էր Ծովերը ............լիքը ալիքներով .......լավ Կալֆորնիա գրողը տանի Կալիֆորնիա...գիրքը չի ստացվում .......ստիպված եմ...պարզ խոսել, հա դու հասարակ ես միշտ, բայց դրա մասին քեզ նոր եմ ասում, քեզ հետ չեմ կարող անսովոր լինել, չնայած այդպիսին եմ, բայց կարող եմ նաև հասարակ լինեն .... ես գնում եմ, որովհետև չորացել է, հա չորացել է ամենուրեք քո մակերեսը, ես այդեղ շոգում եմ, ու գլուխս կորցնում եմ ռոմից ..........հա իսկապես, չորացել է, որովհետև մի ձև միապաղաղ է քո արևը փայլում ինձ, դու մի կարծիր թե արևը միհատ է, դա լիքն է .... ասենք մենք ունեք արևը, ասա հա .....շատ լավ, սակայն դա մի ձև է արդեն փայլում, որովհետև եթե անկեղծ, գրողը տանի, քո արևը կիսել ես նաև ուրիշի հետ այդպես չէ .... Անտառները, որոնք կան ներսում, դրանք ես սիրումեմ, ու դրանք երբեք հաճելի չեն ուրիշներին, ու դու ինքդել գիտես, որ քո անտառները կչորնան եթե ես դրանց չնայեմ ....միայն ես կարող եմ խնամել դրանց........բայց դու հրաժարվում ես քո անտառներից, ինձ ազատում ես անտառապանի աշխատանքից, ու քո անտառների փոխարեն կառուցում ես դատարկ ու շքեզ շենքեր , որոնք այդքանել քեզ պետք չեն ......դրանք դատարկ են մնալու, որովհետև այդ շենքերում չեն տեղավորվի, ոչ ոք, դրանք շատ մեծ են .... լավ անտառները անտառահատեցինք, դրանց փոխարեն ուրիշները ինչ-որ բան կշինեն .....հետո կթողեն ...հա վստահ եմ ..... իսկ հետո հսկա լեռներ, ես լավ լեռնագնաց եմ, չես հավատա, բայց բացի ինձանից ոչ ոք չի կարող մագլցել քո լեռները, որովհետև դրանք սառն են .......դրանից հետո կա քո ներսում կալֆիորնիական գեղեցիկ ծովափ ....բայց դրան էլ չեն հասնի, որովհետև չեն կարող մագլցել քո լեռները ահահահահա .......կմնա մենակ քո ծովը, հա ծիծաղում եմ .... լավ իսկ քո Լոսը..... ես գնում եմ, որովհետև գնում եմ Կալֆորնիա ........ազատություն ...ես հոգնել եմ քո անտառահատված անտառներից, ու քո ներսի ահավոր շոքից .... ես գնում եմ .որ դու չգնաս ....ես գնում եմ, որ ես լքեմ, այլ ոչ թե լքվեմ ....ես գնում եմ, որովհետև գիտեմ, դու էիր գնալու ....... գիտեմ մի բան, որ կկարոտ եմ քո կապույտը, որովհետև դա նման է մի բանի, որտեղ ես այնքան թեթև եմ, այնքան լավը .......քո կապույտը կմնա մենակ, գիտես ինչու, որովհետև այդպեսել չես գտնի, որևէ մեկին, ով կկարողնա հասկանալ, քո լեռների ճանապարհները, քո անտառների խնամքը ....հա գնում եմ ...... ու գիտեմ, որ եթե չգնամ, կգնաս դու ...ու ես կլքվեմ ....ավելի լավ է լքեմ ես .....դու դրանից իմ չափ չես լացի..... ես լաց կլինեմ, հա ֆորդի մեջ, կմիացնեմ Ջիմին, հա Մորսնին .......լիքը կլացեմ, ու շիշը չեմ գցի ձեռքիցս ......ռոմը կխմեմ, միջև հասնեմ մոտակա մոթել ...........ես մենակ կգիշեր եմ, բայց կիմանամ, որ ես եմ լքել ...հա դա լավ կլինի ...կթեթևանամ միքիչ ...էն մտիքց, որ ես եմ լքել ..... ես գնում եմ ...ու արդեն երկար եմ գնում ....այստեղ Կալիֆորնիայում լիքը սիրուն Բիչեր կան ....նման քո ներսի կապույտ բիչերին ..... իսկ գիտես ինչ կար իմ ճամպրուկում ....ահահա չեմ ասի .......թաքուն ասեմ .կար լիքը Կարոտ ...ես դրանք վերցրել եմ ինձ հետ, որովհետև չէի կարող դրանցից պոկվել ......ես դրանք վերցրել եմ, որովհետև դրանք միշտ մնալու են այստեղ .....կողքիս նստատեղին դրված ...........ֆորդս այդ ճամպրուկից արդեն ճկռել է, գեր է ԿԱՐՈՏՍ ..... գնում եմ Կալֆորնիա......իմ Ֆորդով ....կաշվ է վերարկուսել եմ վերցրել, որը դու շատ էիր սիրում ...քեզ ռոմ չեմ թողել ...գնա գրողի ծոցը .....ես գնում եմ, որ գողնանա իմ ճամպրուկը, մեջի լիքը կարոտը գողնանան ու տանեն .............իսկ երբ հասկանան, որ այդ ճամպրուկի մեջ առհասարակ բան չկա, կգցեն մի կողմ ...... իսկ հետ գալուց.....ահ գրողը տանի, ես կտեսնեմ նորից այդ ճամպրուկը ....բայց մի քանի րոպեյով......... ես կարոտում եմ քո ներսի Կալիֆորնիական կապույտը .......հա իմիջայլոց, քո ներսի շենքերը ապամոնտաժված են, որովհետև այլևս պետք չեն ոչ ոքի........ իմ հասարակ ԼՈՍ ...... Ճամպրուկը ինձ հետ է մեկ -մեկ լինում ...բայց դուրս պրծածի մեկնէ, սրան ամեն օր գողանում են ...ահահահա |
