Հոդվածներ

     Անկողինս դատարկ է, դու չկաս, քո մերկ մարմինը իմ գրկում չէ, քո մերկ հոգին չեմ զգում, ես մահանում եմ ամեն անգամ քեզ հորինելիս, պատկերելիս, քեզ իմ կողքին նկարելիս, միևնույն է դու չկաս, դու արդեն չկաս, կա մի կարոտ, որը խեղդում է ինձ, սպանում, իսկ մենության գրկում ես մոխրանում եմ .
     ատում եմ, անատանելի ձևով ատում եմ քո բացակայությունը, դա սպանում է ինձ.....
    
     Շարունակությունը կարդացեք` http://rockvan.blogspot.com/2013/07/18_12.html#.UnUdWHDwZ0M