Կյանքն այլևս առաջվանը չէ, երբ` - Նրա բոլոր նկարներում հայտնաբերում ես միևնույն գրիչն ու զարմանում, թե ինչպես այն չի վերջանում:
- Մտածում ես, թե նա ինչպիսի տեսք կունենար որպես բժիշկ, ոստիկան, օդաչու կամ որպես որևէ այլ մասնագետ:
- Փորձում ես դիտել լուրերի թողարկումը գեթ մի քանի րոպե, ախր նա էլ հաստատ դիտում է:
- Մտնում ես սոցիալական ցանց, նախ այցելում ես նրա էջ, հետո միայն ծանոթանում ես քո էջի նորություններին:
- Ցանկանում ես նրա հետ ֆուտբոլ ու այլ խաղեր խաղալ:
- Դառնում ես ծայրահեղ ռոմանտիկ: Դե օրինակ տնային բոլոր առաջադրանքները կապում ես սիրո հետ` լինի WEB Տեխնոլոգիաներ, Նշանագիտություն թե Քանակական լեզվաբանություն:
- Տրամադրությունդ շարունակ փոփոխվում է` մեկ շատ տխուր ես, հետո սկսում ես տեղի-անտեղի ժպտալ:
- Ոչ ոքի չես հայտնում մտքերիդ ընթացքը: Ուղղակի չես ուզում, որ բոլորը միահամուռ ջանքերով հոգեբան-թերապևտի հեռախոսահամար առաջարկեն:
- Ինքդ չես կարողանում մեկնաբանել տարօրինակ արարքներդ:
- Մտքումդ նեղանում ես նրանից ու որոշում էլ չհիշել նրան:
- Կարդում ես հին գրառումներդ ու ակամա մտածում` «Աստված, մի՞թե սա ես եմ գրել»:
- Փորձում ես պատկերացնել, թե նա ինչպիսին է եղել փոքր տարիքում, ինչպես է դպրոց կամ մանկապարտեզ հաճախել:
- Սիրո մասին բոլոր երգերը մի տեսակ այլ են սկսում հնչել:
- Սեփական անկեղծությունդ վախեցնում է քեզ, նախ զղջում ես արածներիդ համար, ապա սկսում ես հանգստացնել ինքդ քեզ:
- Աշխարհն ավելի գունավոր է դառնում: Չէ՞ որ սրտիդ սառույցն այլևս չկա, այլևս կա մեկը, որը մոռացնել է տալիս մնացած բոլորին...
|