Հոդվածներ

* * *

Ա՜խ, Եվա, ՜ Եվա՜…

Քեզ վստահեցի և խիղճ և հոգի,

Իսկ դու քո թեթև ձեռքով վերցրեցիր

Ու վերածեցիր մի տխուր երգի…

Ա՜խ, Եվա, ՜ Եվա՜…

Ես կերտեցի քեզ, քեզ կյանք տվեցի,

Իսկ դու քո թեթև վարսերիդ խաղով

Ստինքներիդ մեջ լուրթ, վիշտս թաղեցիր…

Ա՜խ, Եվա, ՜ Եվա՜…

Որքան է քո մեջ գարունը փխրուն -

(Բոլորն ինձ մոռացել են դրախտում,

Դրախտի զարդը Քեզ են համարում):

Ա՜խ, Եվա, ՜ Եվա՜…

Դու հասունացար՝

Դարձար կին հասուն,

Իսկ ես՝ քեզ ստեղծողդ

Մնացի մանուկ …

Ս.Ումառ-Հարությունյան