Փողոցում անվերջ վազում են տերևները... տերևներ որոնցից հրաժարվել է հենց ինքը ծառը:
Դեռ գարուն կգա ծառերին կհայտնվեն նոր տերևներ ու ոչ ոքի էլ չի հետաքրքրի ուր կորան հները, որոնք հանձնվել են քամու քմահաճությանը:
Իսկ քամին չափազանց անկայուն՝ մերթ մռայլ, մերթ ժպտացող, մերթ բարկացած, մերթ հանդարտ առաջնորդում է ոչ ոքի չհետաքրքրող չորացած տերևներին:
Չորացած տերևներին, որոնց համար քամին ոչինչ էր, երբ ամուր կապված էին ծառի հետ:
ՈՒ կփշրվեն տերևները... տերևներ որոնցից հրաժարվել է հենց ինքը ծառը: