Այսօր կրկին հիշել եմ քեզ: Քեզ` քո աչքերն ու քո հայացքը, քո ծիծաղն ու շարժումները, քո խոսելն ու քո լռելը։ Ինչու՞ եմ ես քեզ հիշում ինչու՞ եմ գիտակցելով սիրտս տանջում, ես գիտեմ թե ինչու, որովհետև այն բոցը որ վառեցիր դու իմ մեջ մինչ օրս էլ չի հանգում։ Չնայած ջանքերիս ես այդպես էլ չկարողացա ազատվել ինձ այնքան ցավ պատճառած քո սիրուց։ Այն որ քո հանդեպ սերն ինձ ցավ է պատճառում գիտեմ, բայց չեմ կարող մոռանալ թե ոնց էի քեզ մեկ վարկյան անգամ տեսնելու համար երեխայի նման ուրախանում ու հիշում անընդհատ քո հայացքը, ինձ այնքան սիրելի քո հայացքը ուր ես մոռանալով ինքս ինձ ուզում էի բոլոր ակնթարթները որսալ։ Այսօր կրկին հիշել եմ քեզ չնայած դու ամեն օր ես ապրում իմ մեջ։