Մտքերս խառն են, մտքերս լուռ,
Սիրտս խորն է, սիրտս կուռ:
Հոգիս այնպես ժպտալ է ուզում,
Սիրտս էլ անհոգ խնդալ է ուզում:
Բայց տանջող ցավ կա հոգուս խորքում,
Որից ոչ մի կերպ չեմ ազատվում:
Գլխումս մտքեր ամեն տեղից,
Իսկ սիրտս խոցված միայն մեկից:
Հոգնած ամենից գնալ եմ ուզում,
Մտքերս թողնել, փախչել եմ ուզում,
Անծայր երկնքին հասնել եմ ուզում,
Աստղերի պես փայլել եմ ուզում: