Կենդանու պես միզել սպիտակ ձյան վրա ու սպասել, որ գարնան հալոցքի հետ այն կգոլորշիանա....բնորոշա քեզ....դու կարծում ես թե անհնար է առանց քեզ ապրել, իսկ ես քեզ ասում եմ, որ շներն անգամ իրենց կարիքները հոգալուց հետո դեղին թվացյալ մաքրության վրա ձյան փաթիլներ շաղ չեն տալիս: Հա, հա, ճիշտ ես, սիրուս ծաղրական շրջանն եմ ապրում....Ինչ անիմաստ է հունվար ամսին մարտյան եղանակ ցույց տալ, իսկ մարտին սիրուց տոչորված ինչ-որ սառնություն, որ ի զորու չէ անգամ մրսեցնել, ուր մնաց թե հիվանդ դարձնել....քանի որ դու էլ ես կենդանի, դու էլ կոռնայիր, եթե ցրտահարված վերջույթներիդ միանգամից եռացող ջուր լցնեին.................բայց հիմա քո փոխարեն այս անմեղ երեխան է լաց լինում, ով անգամ կզգա ամենաանզգալին, նա հաստատ գիտի, թե երբ է մրսում, առավել քան շոգում, իսկ դու ինչ գիտես ցրտից ու տաքից....նորից սև շունը եկավ միզելու սպիտակ ձյան ամենամաքուր շերտին հենց այն ժամանակ, երբ ես սիրուս ծաղրական շրջանն էի ապրում....թյուուուու, պխտորվեց էլի մտքերիս սպիտակ ձյունը ինչ-որ ծակոտկեն դեղին հետքերով................
