Դու ինձ հարցրիր, թե ես ինչ կուզեմ
Որպես առաջնեկ, որդի թե՞ զավակ:
Պատասխանեցի, թե Աստծո պարգև,
Որ դարձնի մեր կյանքն առավել թեթև:
Այդուհանդերձ դու դեռ պնդեցիր,
Որ հարցիդ կոնկրետ պատասխան ես տամ:
Ես քեզ ասացի, որ կուզեմ որդի, տաղանդ քեզ նման:
Երբ քեզ հարցրի, թե դու ինչ կուզես,
Իմ կարճլիկ հարցին հարցով դիմեցիր,
Թե ինչ եմ սպասում կամ թե գուշակում:
Ես լուռ ժպտացի` ավելացնելով, որ ես
Սպասում եմ գովաբանության` կարճլիկ, նաև հեզ:
Եվ դու ասացիր '' Իսկ եթե չանե՞մ''...
Ես քեզ հասկացա` շարունակելով խոսքս անավարտ:
Ասացի, թե կարևորը որդի է ինձ համար,
Թե աղջիկ չեմ ուզում` ինձ պես համառ ու հիմար:
Այդժամ ականջիս քո մեղմիկ ձայնով
Շշնջացիր քնքուշ մի խոսք իմ սրտով,
Որ մեզ պեսները քույր-եղբայր չլինեն,
Այլ լոկ սիրահար կամ թե ամուսին,
Որ ծնվեն միասին ու միմյանց համար
Իրարով լցնեն իրենց կյանքը սին:
