Մի մութ վայրում լուռ ու մնջիկ
Մոլորյալի կես ճամփին
Ման է գալիս փոքրիկ հրեշ
Չար խոհերով` '' Ես չունեմ'':
''Ինչու՞ ես գործեմ, իսկ իմ տեղը նա
Բազում մտքերով նորից հղանա,
Ինչի՞ համար ես այսպես տառապեմ,
Միչդեռ նա բարվոքի ու սլանա":
Ի՞նչ է ուզածդ, ո՜վ, մարդ արարած,
Որ դու չես գտնում հանգիստ քո հոգուն,
Մի բարի զգացում` դեպ երկինք, Աստված,
Այլ միշտ սողում ես, որպես թե զեռուն:
Իսկ թե չես գտել գեթ թեկուզ մի հույս,
Իմացած եղիր, որ ուրիշները միշտ էլ
Գնալու են դեպի կանթեղ, դեպի լույս,
Քանի դեռ սողալով դու հող չես մտել: