Բարև իմ սեր... արդեն մի ամիս ... մի ամիս... ու ինչպես ես ապրում առանց իմ ջերմության ու սիրո... թեպետ ամեն վայրկյան ու ժամ քեզանից թաքուն փայփայում ու սիրում եմ քեզ իմ գրկում... ու չփորձես ժխտել... խաբել ինձ ու քեզ... ես գիտեմ... դու էլ .... դու էլ իմ պես սիրում ես ինձ քո մտքերում... ես դա զգում եմ... զգում եմ, երբ արևի քնքուշ շողերը, քո մեղմ ու տաք շուրթերի նման համբուրում են սառած ձեռքերս ու ճակատս... հետո մեղմ գգվանքով տաքուկ գրկում ձեռքերի մեջ... անվերջ գուրգուրում... սիրում... փայփայում... անցնում են օրերը... դու չկաս... բայց չես էլ գնացել... թվում է` չես էլ գնալու... դու դարձար իմ աշնան մի մասնիկը... բազմերանգ մի տերևը... տերև, որ երբեք չի կորչելու... արևի մի շող, տաքուկ գգվանք... ու նորից կծաղկի ու կապրի... ինչպես քո սերը իմ սրտում... Արևի տաք ու կրքոտ... երբեմն այրող համբույրներից հետո... Արև դարձած իմ սեր... դու իմ հետ ես... հավերժ....
