Քո «Բարի լո՜ւյսը»
Միայն ի՛նձ ասա,
Ուրիշին պե՛տք չէ լո՜ւյսը քո բարի,
Հարցրո՜ւ. «Առանց քեզ, օրս ո՞նց անցավ»
Կպատասխանեմ.
- Ծա՜նր էր, ցավալի՜:
«Բարի գիշերդ»
Թո՛ղ ուրիշի մոտ ու ասա՜ հեռվից,
Բառերն այդ հոգնա՜ծ են
Ու լա՜վ չարչարված,
Բարի գիշերդ ասա ականջիս՝
Կո՜ղքս, գրկո՜ւմս քնելուց առաջ:
Երազներումդ անուններ մի՛ տուր,
Թող որ շուրթերիդ անո՜ւնս խաղա,
Թե չէ մինչև լույս ցավի՜ց ու խանդից
Քեզ սիրող սիրտս
Պիտի դողդողա…
Միգուցե զո՜ւր է համբերելն այսքան,
Ոչ գիշե՛րն է գիշեր,
Ոչ էլ լո՜ւյսն է լույս,
Հուսալն էլ դարձել է ծերացած տանջա՜նք
Ու մնում է լոկ
Ցնդել սպասելուց…