Ուզում եմ երկարի, ձգվի, հավերժանա,
երբեք չավարտվի ճանապարհը,
որովհետև ամեն անգամ կանգ առնելիս
սիրտս էլ է կարծես լուռ հևոցով կանգ առնում,
ու վերջանում եմ ես,
այրվելով ցած նետվում
իր վախճանին հասած գիսաքարի պես
անհետագիծ ու անհատնում:
Ուզում եմ երկարի, ձգվի, հավերժանա,
երբեք չավարտվի
ամեն օր նորից
Քեզ համար ծնվելու
Քեզ համար ապրելու,
Քեզ համար մեռնելու
ճանապարհը
մոլոր ու մեղավոր: