Makaleler

    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
     Ուզում եմ երկարի, ձգվի, հավերժանա,

երբեք չավարտվի ճանապարհը,

որովհետև ամեն անգամ կանգ առնելիս

սիրտս էլ է կարծես լուռ հևոցով կանգ առնում,

ու վերջանում եմ ես,

այրվելով ցած նետվում

իր վախճանին հասած գիսաքարի պես

անհետագիծ ու անհատնում:

     Ուզում եմ երկարի, ձգվի, հավերժանա,

երբեք չավարտվի

ամեն օր նորից

Քեզ համար ծնվելու

Քեզ համար ապրելու,

Քեզ համար մեռնելու

ճանապարհը

մոլոր ու մեղավոր: