ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակում մարտի 23-ին տեղի ունեցավ լուսանկարիչ Գալուստ Նանյանի «Կովկասի ջրերը» լուսանկարչական ցուցահանդեսը:
Լուսանկարիչը ներկայցրել էր կովկասի ջրային ռեսուրսների գեղարվեստական վերարտադրությունը: Հայաստանի, Վրաստանի և Թուրքիայի գետերն ու լճերը ներկայացված էին` որպես հաղորդագրություն երեք պետության ղեկավարներին:
Լուսանկարիչն ասաց, որ իր կոչը երեք հանրապետութանն այն է, որ պետք է մաքուր պահեն ջուրը և զերծ` մարդու ոտնձգություններից:
Լուսանկարիչը, լինելով նաև լրագրող և ագրոէկոլոգ, երկար տարիներ զբաղվում է ջրային ավազանների լուսանկարչությամբ: Առջին լուսանկարը եղել է Թարթառ գետը` ծառայության տարիներին: Սակայն այդ լուսանկարը և ընդհանրապես Ղարաբաղի ջրերը ներկայացված չէին ցուցադրությունում, ինչպես ինքն է ասում` քաղաքական դաշտ չմտնելու համար:
Ղարաբաղի ջրերի համար առաջիկայում նախատեսում է առանձին ցուցահանդես:
«Ջուրն ու բնությունը սահմաններ չունեն, - իր մտահոգություններն է հայտնում լուսանկարիչը, - դրանք ամբողջ աշխարհում են աղտոտվում: Հարցն այն է, որ մարդու ներգործությունը պիտի նվազեցնել: Ջուրը կենդանի օրգանիզմ է. և´ շնչում է, և´ ապրում, ունի հիշողություն: Անգամ վերլուծաբանները կարծում են, որ եթե երկու համաշխարհայինները եղել են սև ոսկու համար, ապա երրորդը կլինի քաղցրահամ խմելու ջրի համար»:
Հիշեցնեմ, որ մարտի 20-ին լուսանկարիչը Բնության թանգարանում ներկայցել էր մեկ այլ ցուցահանդեսով` «Բնության չորս տարրերը» , որտեղ ջրի թեման նույնպես ներառված էր:
Բնապահպան Սիլվա Ադամյանը լուսանկարչի և ցուցահանդեսի մասին հայտնեց իր կարծիքը . «Ես Գալուստ Նանյանին վաղուց եմ ճանաչում, և ներկայացված լուսանկարները նրա աշխատանքների ընդամենը մեկ տոկոսն են կազմում: Ցուցահանդեսը ճիչն է օգնության, որ ուշադրություն դարձնեն, և, որ ամենակարևորն է, սա արվեստագետի գործ է, արվեստ է, որը չի կարող սպառվել»:
Ավելացնեմ նաև, որ հոկտեմբերին լուսանկարիչը պատրաստվում է ցուցահանդես - վաճառք կազմակերպել Փարիզում «Բնության չորս տարրերը» և «Կովկասի ջրերը» ցուցահանդեսների լուսանկարներով, սակայն կվաճառվեն միայն վերջինի նկարները: Լուսանկարիչը որոշել է ստացված հասույթով գնել լուսանկարչական սարքեր և նվիրել իր երկու լավագույն աշակերտներին:
