ԵՐԱԶԵԼՈՎ
Մարդն ապրում է երազելով ու հրաշքի սպասելով,
Տառապելով, տանջվելով, սակայն դարձյալ հավատալով,
Որ գալու են չքնաղ օրեր` լեցուն խինդով ու ծիծաղով
ՈՒ ողջ կյանքը ապրելու է մաքրամաքուր, անկեղծ սիրով...
Մարդն ապրում է երազելով` գրեթե միշտ մտորելով,
Հիասթափվում, անկում ապրում` շտկում բացը շատ խորհելով,
Դժվար ուղին հաղթահարում` իմաստալից վերապրելով,
Բարի գործեր կատարելով, մարդկանց ժպիտ պարգևելով,
Սիրում է նա ամբողջ սրտով, անհաս սերը միշտ փնտրելով...
ՈՒ հենց այսպես ապրում է նա իր ողջ կյանքը սպասելով,
Որ լինելու են հրաշքներ` չի ապրելու երազելով.
Սակայն դա լոկ պատրանք է սին, անհնարին մի ցանկություն,
Որովհետև նույնիսկ կյանքի մայրամուտին` փրկության հույս որոնելով`
Վերջին րոպեն ապրող մարդն էլ մահանում է երազելով...
ՄԱՐԴՆ ԱՊՐՈՒՄ Է ԵՐԱԶԵԼՈՎ` ԻՐ ԻԴԵԱԼԻՆ ՍՊԱՍԵԼՈՎ...
