Հոդվածներ

Այն եթերային ճամուկ սրբերին
     Եվ կապը կտրած լրբերին ասեմ,
     Թե այս աշխարհից սերը սրբեին,
     Ի՞նչ եմ էլ անում մարմինս նսեմ։
     Ափեղա, հօքի, սուրփ պատարաքին
     Աչում ամփոփիր ծվենները իմ,
     Աղի ողորմ է, երբ որ դառնագին
     Թշվառներով է այս կյանքը և սին։