Մեղավո՜ր չեմ,
Որ գիշերն ինձ նվիրեց մի բանալի,
Որ բացեցի՜ մթով փակված
Գաղտնիքները գիշերային աշխարհի:
Այս աշխարհում արև՜ չկա-
Զույգ աչքե՜ր են լուսավոր,
Աստղեր չկան՝ լո՜կ բառեր են-
Այն էլ միայն մեղավոր…
Չկատարված խոստումնե՜ր են,
Չո՜ր ու ցամաք կարոտներ,
Չե՛ն երևում ո՛չ ժպիտներ,
Ո՛չ էլ թափվող արցունքներ…
Սևազգեստ են ծա՜ռ ու ծաղիկ,
Մարդիկ՝ մթոտ դեմքերով,
Ու …մի պոե՜տ-Լուսատիտիկ
Գիշերային հանգերով:
Այստեղ Ձա՜յնն է տեր Աստվածը՝
Արձագա՜նքը հեռո՜ւ, մո՜տ,
Եվ անլույս այս առեղծվա՜ծը,
Որ բանալի ինձ նվիրեց գիշերով…