Հոդվածներ

    
    
    

Նո՞ւյնն է արդյոք

«Սիրո՜ւմ եմ քեզ» և

«Չէ՜, չե՛մ կարող չսիրել քեզ»:

Չէ՜, նո՜ւյնը չէ:

Շա՜տ է տարբեր,

    

Շա՜տ է հեռու, շա՜տ է մոտիկ,

Շա՜տ է փոքրիկ ու շա՜տ է մեծ -

Տարբերությունն այն ահռելի՜

Ու բովանդա՜կ,

… Որ տանջում է մի հարցական՝

Նո՞ւյնն է արդյոք

«Սիրո՜ւմ եմ քեզ»

Եվ

«Չէ՜, չե՛մ կարող չսիրել քեզ»:

    

*

Աչքը ընկած

Այն մի հատիկ թարթիչի պե՜ս,

Որ ստիպում է

Քեզ անընդհատ աչքդ թարթե՜լ,

Արցունքոտե՜լ…

- Չէ՜, չի՛ ստացվում չհիշել քեզ:

    

Սի՛րտ սողոսկած

Այն սև խանդի ձեռքերի մեջ՝

Ուր ճմլվո՜ւմ, տրորվո՜ւմ է

Սրտիդ նե՜րսը՝

Հնձանն ընկած խաղողի պես…

- Չէ՜, չի՛ ստացվում չխանդել քեզ:

    

Երբ ծալո՜ւմ ես,

Երբ կոտրո՛ւմ ես քո անցյալի

Մե՜ջքը բարակ ու մնո՛ւմ ես

Մենա՜կ-դատարկ

Ներկայիդ հետ առերես…

- Չէ՜, չի՛ ստացվում իմ ապրելը առանց քեզ:

    

Ու թվում է թե աշխարհի ո՜ղջ հոգոցը-

Ամփոփվելով շուրթի՛դ վրա,

Բառերիդ մե՜ջ,

Բղավո՜ւմ ես ո՛չ թե «Գիտե՞ս, սիրո՜ւմ եմ քեզ»

Այլ միմիա՜յն.

- Չէ՜, չի՛ ստացվում չսիրել քեզ…

    

Ս.Ումառ-Հարությունյան