Հոդվածներ

Զղջում

Կներես որ քեզ չեմ սիրել երբեք,

Սրտիդ հասցրել եմ անհամար վերքեր,

Սուտ ու փուճ խոսքով քեզ սեր եմ երգել,

Հոգուս կուտակել անհամար վերքեր:

    

Քեզ թվում էր թե ստրուկ եմ գերված,

Բայց իրականում վրադ թագավորած,

Սիրտդ նվաճած ու հոգուդ տիրած,

Քո սրտի խորքում եղել եմ աստված:

    

Մաքուր զգացմունքներդ կրքերի փոխած,

Մանկական միտքդ ստորաբար պղծած,

Կուսական շուրթդ համբույրով պատած,

Անառակ եմ ես եղել մոլորված:

    

Ու սիրտդ կոտրած, սերդ տրորած,

Կարծես անհավատ մի տաճար պղծած,

Հեռացա անդարձ քեզ արհամարհած,

Երջանկությունդ արցունքի փոխած:

    

Այժմ զղջում եմ քեզ դժբախտացնելու,

Մաքուր, ջինջ սերդ արհամարհելու,

Սրտիդ վերքերի, բյուր արցունքների,

Իմ խաղի զոհը դարձնելու համար:

    

Ներիր թե խղճաս, հանցանքս ներես,

Աստծո օգնությամբ դու ցավը հաղթես,

Արդարության աչքերը փակես,

Ու մեղավորիս թողություն շնորհես...