Զղջում
Կներես որ քեզ չեմ սիրել երբեք,
Սրտիդ հասցրել եմ անհամար վերքեր,
Սուտ ու փուճ խոսքով քեզ սեր եմ երգել,
Հոգուս կուտակել անհամար վերքեր:
Քեզ թվում էր թե ստրուկ եմ գերված,
Բայց իրականում վրադ թագավորած,
Սիրտդ նվաճած ու հոգուդ տիրած,
Քո սրտի խորքում եղել եմ աստված:
Մաքուր զգացմունքներդ կրքերի փոխած,
Մանկական միտքդ ստորաբար պղծած,
Կուսական շուրթդ համբույրով պատած,
Անառակ եմ ես եղել մոլորված:
Ու սիրտդ կոտրած, սերդ տրորած,
Կարծես անհավատ մի տաճար պղծած,
Հեռացա անդարձ քեզ արհամարհած,
Երջանկությունդ արցունքի փոխած:
Այժմ զղջում եմ քեզ դժբախտացնելու,
Մաքուր, ջինջ սերդ արհամարհելու,
Սրտիդ վերքերի, բյուր արցունքների,
Իմ խաղի զոհը դարձնելու համար:
Ներիր թե խղճաս, հանցանքս ներես,
Աստծո օգնությամբ դու ցավը հաղթես,
Արդարության աչքերը փակես,
Ու մեղավորիս թողություն շնորհես...