Հոդվածներ

     ՀՐԱԺԵՇՏ
    
    
     Ափսոսում եմ` <գնասբարով> չասացի,
     Կոռեկտ էի խոսքերիս մեջ, ինչպես ժլատ վանեցի,
     Ափսոսում եմ, քանզի հետո հասկացա,
     Որ չի կարող խղճուկ հոգիս քաղցր ձայնիդ դիմանա:
    
     Ցավ եմ զգում, երբ հիշում եմ շուրթերդ,
     Փոթորկահույզ և գրգռիչ աչքերդ,
     Բայց խնդրում եմ` Դու մի տխրիր, սիրելիս,
     Կընդարմանան Քո ջղերն իմ դին հողին հանձնելիս:
    
     Համոզված եմ` կանցնի օրն այս չարագույժ,
     Քրիստոսյան չարչարանքդ մի պատմություն կդառնա,
     Գուցե նորից հանդիպեմ Քեզ դրախտում,
     Այն ժամ միայն ինձ անուշիկ կժպտաս: