Յոթը երգ գալիքի երգասաններին Բազում ուղիներով ու հերկերով անցած,
Եվ ճաշակած արդեն իմսատության
Դառնապատիր պտուղը, -ահա տալիս եմ այս
Խորհուրդները ես ձեզ, ո՜վ մեր վաղվա անհաս
Երգասաններ փառքի ու վեհության: -
Ահավասիկ, ո՜վ դուք, իմ առաջին
Խորհուրդը, որ գալիս է կյանքից ու դարերից, -
Չմոռանա՜ք երբեք, երբ հյուսելու լինեք ձեր երգը շառաչուն,
Որ երգը երկրից է աճում, և ո՜չ թէ ձայներից կամ բառերից:
Երկրորդ խորհուրդը, որ տալիս եմ ձեզ ահա,
Օ՜, անհողդո՜ղդ պահեք իբրև պատգամ.-
Երգը-ընթացք է ու հուն, և՜ տեգ է, և՜ ոգու ադամանդյա վահան,
Ե՜վ բարիք է, և՜ շնորհ անանձնապատկան: -
Երրո՜րդ խպրհուրդը ձեզ, ո՜վ գալիքի
Երգասաններ.-դարե՜րն են ձեզ հետևում.-
Թեկուզ դարն է ծնում և երկիրն է տալիս երգին շունչ ու ոգի-
Բայց երգը երկրից ու դարից մի՜շտ երկար է տևում:
Ուրեմն, ո՜վ գալիքի երգասաննե՜ր,
Որքան էլ վեհ լինի ձեր ներկան-
Չմոռանա՜ք, որ դուք պիտի սերմեր ցանեք,
Որ լինեն դարից ձետ- երկար:
Եվ իմացե՜ք ուրեմն՝, որ ո՜չ մի աշխատանք
Տքնաջան չէ այնքան, որքան ոգու հերկը.-
Ի սկբանն էր բանը, և բանն էր ճիգ ու ջանք:
Եվ ջանքին առընթեր էր-երգը:
Ուրեմն, ո՜վ գալիքի երգասաննե՜ր,
Ձեր ոգու տեգերով զրահավորված՝
Տքնեցե՜ք տքնաջան ու հնչյուններ ցանեք՝
Հերկելով հերկերն անցյալի՜ հանուն գալիք օրվա: -
Եվ ասում եմ ահա-ձե՜զ, որ պիտի երգեք՝
Կարդալով մատյանն այս խորհարհուրդ.-
Խորհուրդ չի ընդունում ապագայի երգը, -
Եվ ա՜յս է իմ խորհուրդը յոթերորդ...