Հոդվածներ

Տարիներիս հետ զգացմունքային և լավն եմ դառնում…

Երկնակամարով մի բազե անցավ, որ չէր սավառնում,

Ծննդյան տոնի հենց այս գիշերն եմ դեռ խռովահույզ,

Երբ Տիրոջ սերը ավելանում է մինչև արշալույս:

Ես իմ պահապան հրեշտակի հետ խորաթա անում,

Փառաբանում եմ հորս և մորս այս և այն կյանքում,

Կիսատ ինչ-որ կա թողել եմ ասես նախորդ դրվագում,

Մի կես լուսին էլ երազանքներիս հղի երկնքնում:

Ով վաղը կասի, թե գորովագութ կլինի արքան

Եվ իմ պատկերով պոետն է անայց մի թշվառական,

Կհակադարձեմ, որ նույն բեմին ենք և ահյակ, և աջ,

Երբ ներհակ ափից մեզ այցի կգա անգեղաց մի քաջ: