Ովքեր օրնիբուն թրև են գալիս,
Նրանց կախ կտամ միևնույն կեռից,
Մի հպվեք, կասեմ, դամբանաքարիս,
Ես խաբրիկ չունեմ ձեր բաժին նեռից:
Տալ առնելիքս Տիր աստծու հետ է,
Պերճախոսության մարմաջս վկա,
Ձեր իմացածը ցամաքած գետ է,
Իմ Տիրնտեսին անբեղուն չկա:
Ձեր չոր կոճերի գինը դուք գիտեք,
Օտար կուռքերին մեհյան չսարքեք,
Հազար տարի է` միևնույն չարքի
Խոյին կարգել եք և՛ տեր, և՛ չարչի: