Articles

Ոչխարին պաշտոն տվեցին,
     Մտածեց խոյ է պատվական,
     Անելիքները թվեցին,
     Խեթեց, թե մալ չի վազվզան։
     Իր բրդից ինչ մի թելացու
     Ու սեկից անթափանց մոմլաթ,
     Հարցրեք ամեն մի տեղացու,
     Էլ ով կա իրենից ժլատ։
     Աչքը ծակ, ձեռքը հուպ, կծծի,
     Դիրքն էլ հո նեկտար չի՝ ծծի,
     Քանի աչք թառ տված մնաց
     Նազարի իր բախտին մանած։