Հիմա ամեն ինչ ուրիշ է սիրելիս....հավատա, ամեն ինչ կորցրեցինք....ամեն ինչ վերջացած է ու հիմա միայն կարող եմ մի բան ասել.որ կարոտում եմ, բայց.....Դու ինձ Կորցրեցիր......դժվար է շնչելը, երբ դու էլ իմը չես, էլ կողքիս չես.......Բայց Դու Ինձ Կորցրեցիր..... ԱՄԵՆ ինչից հոգնել եմ, բայց մեկի է ....էլի մտածում եմ, որ կյանքս անիմաստ է դառնում ինչքան շատ եմ մտածում, որ դու իմը չես ու էլ չես լինի....հիմա միայն մի բան է մնում ինձ ասել...Դու ինձ Կորցրեցիր..... Եթե երբևիցե նորից տեսնեմ քեզ, հոգիս կլցվի կրկին սիրով, որը մարել է իմ մեջ ձևականորեն, բայց գիտեմ, որ նորից կարթնանա, բայց ես էլ չեմ կարող ընդունել քեզ ու քո միշտ տանջող սերը....միայն կասեմ.....Դու ինձ Կորցրեցիր... Եթե գա այն օրը, որ փողոցում տեսնեմ քեզ ու իրար նայենք շփոթված ու սիրահարված հայացքներով......ես անծանոթ կձևանամ ու կցանկանամ հեռանալ, սակայն չի ստացվի, դու կբռնես ձեռքս և կասես......Ես քեզ տեսա, .....ինչքան էի կարոտել.....Սիրում եմ Քեզ........բայց արդեն չէ, չեմ կարող, .....կասեմ միայն մի բան......Դու ինձ կորցրեցիր......և անդարձ կլքեմ քեզ......իսկ դու կնայես իմ ետևից ու կհասկանաս, որ դու ինձ վաղուց էիր կորցրել ու էլ հետ չես բերի կյանքում.... Հիմա հավատա........վերջին անգամ եմ ասում քեզ, որ սիրում եմ.....հիմա նույնիսկ մտքում էլ չեմ ասի, որ սիրում եմ, որ միշտ քոնը կլինեմ......սիրելով հրաժարվեցինք իրարից ու հիմա էլ ցավը խեղդում է մեզ, իսկ արտաքուստ կարծես ամեն ինչ հիանալի է.....Ուզում եմ լինես երջանիկ, թեկուզ առանց ինձ, բայց գոնե անունս լսելիս հիշես ինձ ու գլուխդ կախես.......ուզում եմ, որ հոգումդ գոնե անունս պահես.......իսկ մեր անցած սիրուց թող ոչինչ էլ չմնա, բայց գոնե անունս.....խնդրում եմ.....դա ինձ համար շատ կարևոր է...... Դու ինձ կորցրեցիր, բայց ես մեկ է կլինեմ քոնը.............հիմա խեղդվում եմ, բայց ինձ թվում է, որ թախիծս արտահայտելու ձևը սա է, ....., , , ես չեմ կարող անընդհատ իմ մեջ պահել......շատերը կարող են ինձ չլսել, բայց դու.....դու պարտավոր ես ինձ լսել........Դու ......ՈՐ ԻՆՁ ԿՈՐՑՐԵՑԻՐ....