Նապոլեոնի մարշալներից մեկը՝ Ժան-Բատիստ Ժյուլ Բերանադոտը 1818 թվականին դարձել է Շվեդիայի ու Նորվեգիայի թագավոր և Կարլ 14-րդ Յուհան անունն է ընդունել: Թագավոր դարձած այս մարշալի և Նապոլեոն Բոնապարտի նախկին հարսնացու Դեզիրեի ամուսնությունից ծնվել է Ժոզեֆ-Ֆրանսուա-Օսկար Բերնադոտը՝ 1844 թվականից Օսկար Առաջին Յուհանը:
Ահա այս Օսկարը օրենք է հրապարակել, համաձայն որի փողոցում զբոսնող տղամարդիկ և կանայք պարտավոր էին տարբեր մայթերով քայլել: Թագավորն ինքը սիրել է հասարակ քաղաքացու հագուստով պաճուճվել ու անճանաչելի դարձած զբոսնել: Եվ, ահա, թագավորը մի օր զբոսանքի է ելել ու քայլել է տղամարդկանց համար նախատեսված մայթով: Մեկ էլ նկատել է նույն մայթով իր առջևից քայլող մի կնոջ: Ծպտված թագավորն անմիջապես դիմել է ոստիկանին և մատնացույց է արել սահմանված կարգը խախտած կնոջը:
Ոստիկանը թագավորին չի ճանաչել, բայց կմկմալով ասել է.
«Այո՛, ինքս էլ տեսնում եմ, բայց այս տիկինը թագուհին է, և ես չհամարձակվեցի մոտենալ նրան»:
Թագավորն այս խոսքերի վրա մի երկարաշունչ քարոզ է կարդացել ոստիկանի գլխին.
«Շատ իզուր: Սխալ ես արել, որ չես համարձակվել մոտենալ: Օրենքին պետք է հնազանդվեն բոլորը, և հատկապես թագուհին, որին պետք է միայն հիշեցնել այն, ինչի մասին ինքը մոռացել է: Բայց եթե դու չես ցանկանում կատարել քո պարտականությունը, ապա ես ինքս դա կանեմ քո փոխարեն»:
Եվ ի սարսափ ոստիկանի՝ այդ մարդը մոտեցել է թագուհուն, թևանցուկ է արել նրան, ինչ-որ բան է ասել և հանդիպակաց մայթ է տարել: Միայն այդ ժամանակ է ոստիկանը ճանաչել իր թագավորին, որը, վերադառնալով տղամարդկանց մայթ, հավելել է.
«Իմացի՛ր, եղբա՛յրս, որ թագավորն ու թագուհին առաջինը պետք է հարգեն օրենքները»:
***
Այս իրական պատմությանը հարկ է հավելել միայն հետևյալը. Օսկար Առաջինի կինը եղել է Ժոզեֆին Լյուքեմբուրգցին՝ Նապոլեոն Առաջինի առաջին կնոջ՝ Ժոզեֆինա Բոհարնեի թոռնուհին:
