Բոլոր գրառումները

ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ՑԱՅՍՕՐ Դասագիրքը և իրականությունը Եթե հավատանք պատմության դասագրքին, ապա մենք աշխարհի ամենախեղճ, ամենասուրբ ու ամենահերոսական ազգն ենք: Այն, ինչ ներկայացվում է մեզ, չի ...

Գրականությունը և քաղաքականությունը սերտորեն առնչվում են միմյանց հետ, և որքան էլ ջանանք բացառել դրանց երկուսի համատեղ «հանդես գալը», այնուամենայնիվ կզգացվի բացակա կողմի կարիքը: ...

Խաղաղություն ես ուզում՝ պատրաստվիր պատերազմի, բայց երբեք մի՛ պատերազմիր: Երբ մյուսները կգիտակցեն, որ պատրաստ ես պատերազմելու, այլևս ատամ չեն սրի վրադ: - Ասա՛ ինձ պապիկ, ի՞նչ է պատերազմը: Պապիկի ...

Ոչինչ չստացվեց՝ չհաշտվեցինք, Որքան փորձեցինք, որքան ջանացինք, Խելք-խելքի տվինք՝ բան դուրս չբերինք: Մնացինք նույնը՝ չդարձանք երկու, Ոչ էլ գումարվեցինք մենք իրարու, Չբազմապատկվեցինք, ...

Դու սովորություն ես, էլ ուրիշ ոչինչ, Մի անտանելի սովորություն, Անգիտակցաբար կապվել եմ քեզ հետ Եվ սիրել եմ քեզ ենթագիտակցաբար: Դու սսովորություն ես, Եվ քեզ սիրելը ռեֆլեքս է միայն, ...

Երբ կհոգնեք ցրիվ գալուց, Չեք խուսափի կռիվ տալուց, Մի մեծ անիվ գլորելուցՁեր քթերը դուք չեք ցցի, Այդժամ արժի գամվել ցցին՝Հանուն ազգի բարօրության, Հանուն ազգի ազատության՝Արժի անգամ դառնալ կացին:

Վերջ, տիրացել եմ, Արդեն ընտելացել եմԵվ ընտելացրել եմ քեզ իմ եսին, Ուզես, թե չուզես նստեցրել եմԻմ հետույքը ես աթոռին: Ինչ անես սա է, Ես անսասան եմԵվ ընդդիմանալը քեզ վնաս է, քեզ համար կյանքը գուցե ...

Նրանցն է մեղքը, որ չկա ելքը, Նրանք են մեջքը, որ բաց է մուտքը, Գալիս է «թուրքը», հանում է քուրքը, Մեր հողին սոսնձում իր երկու ոտքը: Նրանք են, որ միշտ զգույշ ու ծպտյալ, Հայրենասերի ...

Լուսանկարը՝ Франс Флорис: Пир Богов Հին Աստվածները միշտ էլ գոյություն կունենան, նրանք երբեք չեն մահանում. Աստվածները անմահ են (մարդն է իր գոյությամբ անմահացրել Աստվածներին): Մարդկությունը երկնային ...

Ետ տու´ր սիրտս, որ քեզ եմ տվել, Իմ սիրտը ինձ ետ վերադարձրու´, Ես թողել հեռացել եմ՝ սիրտս քեզ վստահելով, Բայց արի ու տես, որ կրկին անգամ Ես վստահելու հարցում սխալվել եմ, Կրկին ...

Երբ հանդիպում ենք մենք իրար, Միմիանց էլ չենք բարևում, Շուտափույթ դերի մեջ մտնելով՝ Անփութորեն անծանոթներ ենք ձևանում: Ձևացնում ենք, թե իբր միմիանց չենք ճանաչում, Դու ինձ չտեսնելու ես ...

Հասարակությունը դատարան է, որտեղ յուրաքանչյուրն ունի իր աթոռը: Դատավորը հասարակության դատող անհատների մարմնավորումն է, ովքեր իրենց իշխանությունը օգտագործում են դատելու համար: Միշտ չէ, որ ...

Առհասարակ այս երեք գործոնների համատեղումն է մարդկային հարաբերությունների երաշխիքը, սակայն երբ դրանցից որևէ մեկն է առկա, հարաբերությունները դառնում են կեղծ ու ձանձրալի: Առաջին հերթին մարդիկ սկսում են ...

Ես չեմ նեղանում, էլ չեմ նեղանում Ոչ այն պատճառով, որ մեծ եմ արդեն, Այլ որովհետև այն երեխան չեմ, Ով սոված մնալուց միշտ լաց էր լինում: Ես հացի համար հիմա չեմ լացում, Դրա փոխարեն մի ...

Շատ շուտ եմ եկել, ստիպված եմ սպասել: Ազնիվ խոսք, եթե ինձ մնար, ես այստեղ չէի գա, բայց, երբ բոլորը քո դեմ են ելնում, երբ դու ինքդ քո դեմ ես ելնում, չգալ չի լինում: Եվ ամեն օր նույնն է, և ես հոգնել ...

Իմ, թե՞ բոլորիս շուրջն է փոթորիկ, Երբ խառնվել է մեկը մյուսին, Երբ խրթնել է մեկը մյուսից, Ասպարեզ խցկվել մեկը մյուսով: Իմ, թե՞ բոլորիս շուրջն է փոթորիկ, Երբ մազերիդ տեղը գլուխդ են ...

Եթե պանդխտությունը դարձել է առօրյա ինքնախաբեություն, հասարակությանը մոլորեցնել չէ՞ արդյոք հայրենադարձության մասին խոսելը: Ցանկացած քիչ թե շատ իրատես մարդ սոփեստություն ու փարիսեցիություն կհամարի ...

Եվ ստել եմ ես, երբ ասել եմ մոռացել եմ քեզ.Ես մինչև հիմա քեզ չեմ մոռացել: Մոռանալու համար պետք է չհիշել, Բայց ամեն վարկյան ես քեզ եմ հիշումԵվ ամեն վարկյանս դառնում է հիշողություն: Պատահում է այնպես, ...

1Իսկ ու՞ր է բարոյականության և անբարոյականության աննշմարելի սահմանը, մի գուցե գոյություն չունի՞: Երբ հասարակությունը ընդունում է օրենքներ, որոնք դառնում են Աստվածաշնչի պատվիրանների նման ...

Ինձ մեկ մեկ թվում է, թե ուր որ է գետն եմ ընկնելու. բայց չէ, այդ նրանք են կախվում իմ փեշերից ու իրենց գետը գցում, իսկ ես շարունակում եմ մնալ գետի գլխավերևում կանգուն ու միշտ նայել երկինք. ես երկինք ...

Երբ չենք կարողանում մեր խնդիրները ինքներս լուծել, երբ վախենում ենք դեմ գնալուց ու կաղում ենք մեր ոտքերի վրա, երբ այնքան ենք աստվածացնում ինքներս մեզ, որ մոռանում ենք, որ բացի մեզնից էլի Աստված կա, ...

Նամակ իմ «դարավոր թշնամուն» Ողջո՜ւյն ռոմանտիկների վրա ձեռք բարձրացրած թուրք ժողովուրդ. այո՛, այո՛, հենց ռոմանտիկների: Մեր ազգին բնորոշ ու անօտարելի ռոմանտիզմը դարեդար մեզ խանգարել է ...

Ընդհանուր բնութագիր Աննպատակ քայլքով փողոցը մաշող ՀՀ քաղաքացու ճակատից ընկած քրտինքի կաթիլն արտացոլում է ճշմարտությունը. բորենիները պատառոտել են զոհի մարմինը: Զգուշացի՛ր, ո՛վ Հայ, բորենիների ...

Մի բան ասե՞մ: Չէ´, հանկարծ չմտածեք, որ շատախոսելու տրամադրություն ունեմ, պարզապես մի բան պետք է ասեմ, որպեսզի բոլորը իմանան: Առանձնապես վստահ էլ չեմ, որ բոլորը կցանկանան լսել այն, ինչ ես ...

Ծնվեցի՞ր, շատ լավ: Ո՛չ, ո՛չ, դեռ չեմ շնորհավորում: Ինչու՞ չեմ շնորհավորում: Դե ես առհասարակ պրոլներին չեմ շնորհավորում: Նապոլեոնի (Օրուելի «Անասնաֆերմայից»), կամ այլ կերպ ասած՝ ...