Հին աթենացիները մի հիանալի զորահրամանատար են ունեցել: Նրա անունն է Խաբրիոս: Նա ապրել է մ.թ.ա. 4-րդ դարում և իր գլխավորած նավատորմով մի քանի անգամ հաղթել է Աթենքի թշնամիներին: Մ.թ.ա. 357 թվականին տեղի է ունեցել նրա կյանքի վերջին ճակատամարտը. նրա նավը խոյահարվել է, բայց նա հրաժարվել է մյուս նավաստիների հետ փախուստի դիմել ու զոհվել է ձեռնամարտում:
Խաբրիոսը միշտ ասել է, թե լավագույն զորահրամանատարն այն զորահրամանատարն է, որը բոլորից քաջատեղյակն է թշնամիների մասին:
Մի անգամ, երբ նրան և իր զինակից Իփիկրատեսին մեղադրել են դավաճանության մեջ, Իփիկրատեսը նրան հանդիմանել է այն բանի համար, որ նա ախորժակը չի կորցրել ու երբեք չի հրաժարվում ճաշից:
«Դե ինչ ասեմ, - պատասխանել է Խաբրիոսը, - եթե աթենացիները մեզ դատապարտեն, ապա դու դատարկ ստամոքսով մահվան կգնաս, իսկ ես՝ կուշտ և ուժս տեղը»:
Նա միշտ ասել է, թե առյուծի գլխավորած եղնիկների երամակն ավելի սարսափելի է, քան եղնիկի գլխավորած առյուծների ոհմակը: