Հոդվածներ

     Կապը կտրեց գիսավորը,
     Ծամերն արձակ ինձ հմայեց,
     Ինձ թվաց, որ անսովորը
     Իմ երազից քեզ հնարեց։
    
     Եկած ճամփով էլ հեռացար,
     Տանուլ տվիր հետքդ հողին,
     Իմ հուշերից ոնց չքացար,
     Մակածվեցիր սրտիս դողին։
    
     Հիմա ուրիշ սիրունների
     Հևքին քո շունչն եմ հավելում,
     Որ իմ ձայնած անունների
     Համը մնա այս տաղերում։