Հոդվածներ

     Հնչուն դրամին պատկերս հատած
     Թերամտեցի ինչք և ապարանք,
     Ներհակաբան եմ ամենքին, Աստվա՜ծ,
     Բազմարծաթ մեկը՝ խորքի մեջ ժլատ:
     Տուրևառի մեջ քանի մանկամարդ
     Ուրիշի աչքով փայլս ուրացան,
     Նույն տողանով էլ ուզվոր և թավադ
     Անբախտ օրերիս ծիրին մոտեցան:
     Կտուցս քարին դեմ տվին, սակայն
     Բացաբնակիս՝ հազար տեղ խաչված,
     Օտար կարգեցին, առանց այն անկյան,
     Ուր օրորոցս վաղուց էր խազված:
     Ով հարգս գիտեր, ինձ էր կորցրել
     Խեղկատակների դիմազուրկ երթում,
     Կզացած այսպես, վաղ էր կորացել
     Արտացոլանքս մահվան այս հերթում: