Պատահական մենք հանդիպեցինք, լուռ ու սառը հայացքով անցանք իրար կողքով, ես նայեցի քեզ ուրախացած, դու` որպես մի անծանոթ, բայց հոգուդ մեջ վերապրելով ամեն ուրախ ու տխուր, հաճելի և տհաճ պահերը, գուցե ինչ-որ պահ մտածեցիր մեր մասին. Ասում են պատահական հանդիպումներ չեն լինում, դրանք կամ ճակատագրի քաղցր նվեր են կամ արժեքավոր մի դաս ամբողջ կյանքի համար: Մնացածը տողնում եմ քեզ...