Նոր ուսումնական տարվա սկիզբն ազդարարող զանգերի ղողանջը նոր էր մարել, և դեռ չէինք հասցրել իրար հետ կիսել ամառային հանգստի տպավորությունները, երբ լսեցինք դաժան հայասպան Ռամիլ Սաֆարովին Ադրբեջանին փոխանցելու Հունգարիայի կառավարության որոշման մասին:
Լուրը վրդովեց ողջ հայ ժողովրդին:
Այն արդարացիորեն շարժեց նաև
Արարատ քաղաքի հ.4 հիմնական դպրոցի ողջ մանկավարժական համակազմի, ինչպես նաև աշակերտության զայրույթը:
Սեպտեմբերի 5-ին ուսուցիչները և աշակերտները դուրս էին եկել դպրոցամերձ հրապարակ՝ իրենց բողոքի ձայնը բարձրացնելու Հունգարիայի կառավարության դեմ:
Ելույթ ունեցող աշակերտներն ու մանկավարժները ցավով նշում էին, որ կատարված անարդարությանը, ցավոք, անտարբերությամբ է նայում Եվրոպան:
21-րդ լուսավորյալ դարում շարունակում են խրախուսվել էթնիկ պատկանելության հողի վրա կանխամտածված ոճրագործությունները:
Մենք պահանջում ենք ՄԱԿ-ից, Եվրամիությունից և Հունգարիայի կառավարությունից իրենց գնահատականը տալ կատարվածին:
Ոճրագործ մարդասպանը պետք է կրի օրենքով սամանված պատիժը:
Դպրոցի առջև կազմակերպված բողոքի միտինգը կլիներ անիմաստ, եթե աշակերտների ձայնը չհասցնեինք ավելի բարձր ատյաններ: Ոստի մեկնեցինք Երևան՝ ԵԱՀԿ երևանյան գրասենյակ: Այստեղ մեզ շատ լավ ընդունեցին, զրուցեցին աշակերտների և ուսուցիչների հետ: Մենք նրանց հանձնեցինք մեր բողոքի նամակը՝ հասցեագրված ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցիչ պարոն Կասպրչիկին:
