Իմ մակերեսին բորբոս չի բռնել,
Կրնկին բաց են քամահար դռներ,
Ինչն ակնհայտ է, երբեք չեմ քոքել,
Մերձիմահ տեղս տագնապն էր չոքել։
Խազագիր ցավ կար իմ լուսանցքներում․
Մութն էլ է ցնդում տարբեր անցքերում,
Ես էլ եմ գժվում, քանի այս հալիս
Քո պատասխանը տաղով եմ տալիս։