իրապատում
20.10.20
Շատ լավ հիշում եմ՝ մտանք Բաքու
Գտանք Բաքվի ռայխստագի շենքը, մեզ դիմավորեց Ալիևի անձնական Սաադաթ Քադիրովան:
Հարցրեցինք,
- Ալիև բուրդա՞:
Ասաց
- Յոխ տուր, տեղում չի, բայց տարածքում ա:
Հարցրեցինք
- Բա ձեր տարածքն ուր ա:
Մի խառնվեց իրար, մի քրտնեց, իմ շան հոտ ա գալիս, էլ քատեզներ ա քրքրում, էլ կեղտոտ գլուխն ա քորում:
Ասում ենք.
- Հըը՜, յոխ տո՞ւր:
- Հա յոխ տուր, ասկյարը կիմանա:
Կողքի մի գունավոր դռնից ներս եկավ մի սպիտակ ոչխար, ներկայացավ:
- Ասկյար Լուկաշենկո, Ալիևի փոխնորդ:
Խեղճն ուզում էր ասել փոխանորդ բայց վախից թե իր ապուշ խելքից սկսեց ծիծաղել;
Հիմա մեզ մի ծիծաղ ա բռնել, մի ծիծաղ, որ փորներս բռնած ծիծաղում ենք, դե Սամվել Բաբայանի, Ջալալ Հարությունյանի ու Դավիթ Տոնոյանի ծիծաղն էլ հո գիտեք:
Մեջներիս լուրջը Արծրունն էր, որ լուրջ-լուրջ անընդհատ կրկնում էր
- Մեկ ա, հաղթելու ենք:
