Չարաղետ դիպված և մահին մեկ է,
Ինչ անկյան տակ ես ծոցիս մեջ ծվար,
Տասն անգամ հարյուր՝ իմ սիրո հևքն է,
Որ քո տևելը պատրանք չթվար։
Ուղիղն ու կորը մի կետում հատվում,
Վրա չեն գալիս, որ չամբողջանան․․․
Ձայնանիշներից վերջինն է հնչում,
Սրբի օրերդ որ չվերջանան։