Թվում է, մարել եմ օր առաջ,
Կամկար են օրերս հապաղում,
Ավյունից ընկել ու սառած
Ոչ մեկն եմ անթվարկ հազարում։
էլ ի՞նչ եմ մահվան հետ խզարում
Տասնաղի քնարիս լարերին,
Բորբոսս գոգավոր թաղարում
Պահ չտա՞մ անմռունչ դարերին։
Ներսից է ամեն ինչ չորանում,
Աղոտում հուշի պես անջանք,
Տաղի պես մայրիկս է հեռանում․
Անուշ հևք և լուսե անրջանք։