Articles

     Ափ առնեմ գոգիդ․ ծուփ-ծուփ, ալեկոծ
     Ի՜նչ փոթորկալից հույզեր կարկանեմ,
     Կմեկնեմ, ասես, ցոլքեր ոսկեզօծ,
     Որ տխրությունդ իսպառ բեկանեմ։
    
     Քանի տարերք ես, ով կին, ամբարում,
     Շեղջակուտակ են հուշերդ անցյալի,
     Գեղանազ չքնաղ, ի՞նչն է խանգարում,
     Որ այսօր լինեմ ես քեզ անձկալի։
    
     Հուշիկ կփարվեմ օրերիդ հևքին,
     Չես էլ նկատի ոնց եմ երերում,
     Այս քավարանում մաքրիր իմ հոգին,
     Որ էլ չկորչեմ մութի եթերում։