Իմ քաղաքում
Հաց չունեցո՜ղ
Ինչքա՜ն ասես…
Ի՞սկ ես…
Իսկ ես հիմարի պե՜ս
Բան եմ գրում աղքատությա՜ն
Սովածության մասին-
Այնպե՜ս՝
Ասես հա՜ց եմ տալիս սովածներին:
Մեկը լինի՜ ասի անկեղծ.
Դե՜ գրածդ վերցրո՜ւ ու կեր,
Տես կդառնա՞ կո՜ւժը կուլա,
Խեժը արդյո՞ք խունկ կդառնա,
Սուրբը արդյո՞ք սուրբ կմնա-
Փորդ արդյո՞ք կկշտանա…
Հա՜ց ես տալիս
Առանց ցորե՜ն, առանց հասկի՜,
Ջո՜ւր ես տալիս առանց թասի.
- Ա՛ռ, քեզ սնո՜ւնդ հոգևոր:
Իսկ քաղաքո՜ւմ՝
Ի՛մ քաղաքում
Ինչքա՜ն ասես հա՛ց չունեցող,
… չքավոր…