Կեռ ձևիս երնեկ տվին, Երկուտակ ո՞նց ես, ասին, Անտեղյակ մոտ ու զատին, Է, ո՞վ է քո դրացին։ Ու՞մ հետ ես ասեկոսում, Ո՞մ միսն ես ծամում, հարկավ, Առանձին ու՞ր ես հոսում, Քե՞զ էլ են ծեփել անկավ։ Անճոռնին ոնց է լինում, Թերատ ես, աչքից հանենք, Խալխի հետ լաց ես լինում, Թե անջատ, անվայր թաղենք։ Մոխիրդ շաղ ենք տալու Անկենդան լուսնի վրա, Ողորմած, քո մեջ բարու Ցոլք չկա, Աստված վկա։ —Կթողնեք այս կյանքս ապրեմ, Իմ մահից առաջ, ապա, Որքան էլ մենակ հարբեմ, Թասիս հետ մրուրն առա։
|
