Թովիչ, կյանքով լի, խենթ, խելառ, բայց միաժամանակ թախծով լի մի ամբողջ օվկիանոս: Որքան պարզ, այնքան էլ փակ ու բարդ անձնավորություն, որ միշտ առանձնացել է իր նուրբ ու խորը ներաշխարհով: Ոչ ոք չի կարողացել բացահայտել կամ ճանաչել նրա հոգին, քչերը կարող են տեսնել այդքան խնամքով պահված թախիծը նրա աչքերում, որ մերթընդմերթ սողոսկում է անկեղծ ժպիտի ետևից:
Ու բառերը թաքնվում են արցունքի կաթիլների տակ, դառնում են ավելորդ, կլինի արդյոք մեկը, ով կճանաչի նրա ողջ էությունը, կհասկանա նրա սրտի ենթատեքստը...Անհավատալի է...