Արտենիի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում կայացած գրական միջոցառումը «Տերյանական աշուն» խորագիրն էր կրում: Գրականության ուսուցչուհի Արաքսի Հակոբյանը ջանացել էր ստեղծել աշնանային կոլորիտ, պահպանել տերյանական շունչն ու ոգին;
Ջավախքյան պատկերներ, լուսեղեն ու արթմնի երազներ, թախիծ ու մշուշ, քնքուշ անուրջներ...
Աշակերտները ներկայացրին Տերյանի հարուստ կենսագրության ամենատիպական հատվածները, նրա անցած հոգեկան չարչարանքների, մենության, թախծի ու անվերջ դեգերումների ուղին; Ու ծորում էր աշակերտների շուրթերով տերյանական թախիծը` քնքուշ ու հոգեցունց, մեղմ ու այնքան աշնանային:
Հուզմունքը համակել էր ներկաներին., նորից հառնել էր Տերյանը պոեզիայի երկնակամարում, ով մարդու հոգու, զգացումների, հույզերի ու ապրումների խորքերում
որսացել է անորսալին, ու գրիչը կերտել է ոսկեհանդերձ, տխուրաչյա աշնան անգերազանցելի լի պատկերներ: