Եվ այսպիսով պատկերացնենք, մի իրավիճակ, երբ Կառավարությունը՝ Ազգային Ժողով ներկայացվելիք ծրագրում ընդգրկում է նաև մի նորմատիվ ակտ, որի անունը կդնենք Դեկապիտալիզացիայի մասին օրենք: Ազգային Ժողովի մեծամասնությունը արդեն ինքը կհայտնվի կհայտնվի քաղաքակական փակուղիում, քանի որ կստեղծի այնպիսի պայմաններ, որից ՀՀԿ պատգամավորների մեծամասնությունը արդեն օրենքի ուժով միայն պարտավոր կլինի իր քայլերով ընդունելու ժողովրդի կամքին համպատասխան որոշումներ: Այօրվա դեպքերը ցույց են տալիս, որ դրա անալոգը պայմանավորվածությունների մասով գործում է ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Ալեքսանյանի հետ, ով խոստացել է պետական բյուջե վճարել պետությանը չվճարված հարկերը և վնասը, անգամ ներքին խոսակցությունների մակարդակով հարցնում՝ ասեք ինչ անեմ: Այս մասը էական կլինի և բիզնեսին ջրի երեսին պահելու և նրա միջոցով օրինական ճանապարհով քաղաքակական որոշումները հօգուտ ժողովրդի կառավարությանը լուծելուն ուղղված որոշումներ կայացնելու համար:
Սա տեսլականի հնարավոր զարգացումներից միայն մեկ տարբերակն է և դրա հնարավոր զարգացումը որ ցույց: Հնարավոր տարբերակները օրենքը մշակողների դաշտում է, սակայն ակնհայտ է, որ իրավագետները ունեն քաղաքացիների կողմից իրենց տրված սկզբունքային գաղափար, որը կարելի է օգտագործել հանուն ազգային շահի և միևնույն ժամանակ որպես հակաճգնաժամային միջոց:
