Makaleler

Ափսո՜ս էր գիշերն այս՝

Անցա՜վ հենց այնպես -

Առա՜նց քո խոնավ շուրթերի,

Տեսնես ո՞վ էր որ այս կատակն արե՜ց

Եվ մեզ հեռացրեց իրարից…

Այդ ի՞նչից է որ դարձանք մենք շռա՜յլ՝

Գիշե՜ր կորցրինք առանց իրարու,

…Եվ պատուհանի տակ լապտերը մռա՜յլ

Այս գիշեր թվաց մի մե՜ծ լուսատու:

Այդ ի՞նչպես եղավ՝ չօծեցի՜նք լույսով

Կեսգիշերային խամրած աստղերին,

… Առանց մեզ տխրա՜ծ այս գիշերը զո՜վ

Գրա՜վ դրեցինք մորմոքին;

Չփայլեց գիշերն ուսերի՜դ ողորկ-

Ի՜նձ նման կարոտ մնաց մարմնիդ,

… Մենք շռա՜յլ եղանք ու սրտի դողո՜վ

Մի ամբո՜ղջ գիշեր կորցրինք: