Աշխարհն իմ լրիվ փչացել է,
Աշխարհն իմ ղեկավարում են հիմարները:
Երկիրն իմ լռիվ մոռացվել է,
Երկրում իմ շատացել են տգետները:
Փողոցն իմ լռիվ կեղտոտվել է,
Փողոցում իմ կանգնում են պոռնիկները:
Ես ինքս էլ լռիվ կուրացել,
Ինչպես կարող եմ այս ամենը տանել:
Օգնեք ինձ էլ չապրել,
Այս ամենը չտեսնել:
Օգնեք ինձ գոնե հեռանալ,
Այս աշխարհից հեռու մենակ մնալ:
Բայց, ցավոք, ինձ ոչ-ոք չի օգնում,
Ոչ-ոք ինձ, նույնիսկ, չի լսում:
Շատերն են ինձ պես մտածում,
Բայց միևնույնն է ոչինչ չի փոխվում.
Հիմարը հիմար է մնում,
Տգետը տգետ է մնում,
Պոռնիկը պոռնիկ է մնում,
Սրանց հետ մյուսներն էլ փչանում:
Ես էլ եմ, կարծես, փչացել,
Չէ, որ հիմարի հետ սեղան եմ նստել,
Տգետի հետ խնդիր եմ լուծել,
Պոռնիկի հետ գիշեր անցկացրել:
Ինձ մեկ տուփ սիգարետ տվեք,
Հեռուստացույցը խնդրեմ միացրեք,
Հիմա ֆիլմ եմ ուզում դիտել,
Անիմաստ է դարձել այսքանը մտածել:
