Ողորմաթաս
Ձեռքով բռնած գինու մի գա՜վ,
Փո՛րձ եմ անում ըմպել,
Անիծո՜ւմ եմ հազար անգամ,
Որ այս ձե՜ռքը ժամանակին
Զե՛նք է բռնել…
Հավերժի ճամփորդ
Այս կրկես-աշխարհում
Չգիտեմ թե ո՞վ եմ՝
Ծաղրածո՞ւ,
Աճպարա՞ր, թե՞
Դիտո՜րդ…
Միևնո՜ւյն է, բղավո՜ւմ եմ թե
Կյանքից գո՛հ եմ-
Ասես թե քնից հագեցած ճամփորդ:
Քայլում եմ և…չգիտեմ թե ուր
Չի՛ ընկճվում նա՛
Ով կորե՜լ է ճանապարհին-
Քանզի գիտի, որ վերջը կա՝
Որը սկի՜զբն է մեկ այլ՝
Ուրի՛շ ճանապարհի…